یا اباصالح المهدی ادرکنی عجل الله
🌹 در خانه ی علی بَر عشق مُبتلا ای مادر ادب ای ریشه ی وفا دلسوزِ حیدر و غمخوارِ فاطمه ای خالصُ اَلعمل ای مِهر بی ریا خود را تو خوانده‌ای بَر فاطمه کنیز ای اوج معرفت ای معنی حیا بی خود نبوده که یک عمر ماه تو می گفت سیّدی... نامِ حسین را دستور عشق گر از مادرش گرفت حقِّ امام خود باید کُنَد اَدا با شَهد جان تو عباس قد کشید از شیر پاک تو شد شیر کربلا او پایِ سفره ی حیدر بزرگ شد حق نمک چه بود؟ دستِ ز تَن جدا شیری که داده ای زهرا حلال کرد زخمی نبود حسین عباس شد فدا (دلسوخته) 🔷️اشعار
9 مشاهده