به خدا قسم اگر انسان صد سال عبادت مستمر داشته باشد، آن هم عبادتی آگاهانه نه طبق خواسته‌ی نفس، بیدار باشد و عبادت کند، نه در خواب غفلت، همه یک طرف، و شاد کردن دل یک بچه یتیم، دل یک شخصی که واقعاً خودش را در اجتماع گم و ناپیدا می‌بیند و کسی به او توجه نمی‌کند، این هم یک‌‌ طرف. حواستان به این چیزها باشد، غافلانه رد نشوید، عبور نکنید و بروید. وقتی انسان می‌بیند شاد کردن دل یک بچه یتیم چقدر او را بالا می‌برد، بعد بگوید: ای داد و بیداد! من می‌توانستم. 📗استاد حاج آقا زعفری زاده 🌤🌤