؛
دنیایی که در آن زاده شدهایم بیرحم و وحشی است و انباشته از ستمکاری و همزمان آراسته به زیبایی الهی
و این دیگر وابسته به خُلق و خوست که ما کدام عنصر را بر دیگری برتر بدانیم ...
شاید، مثل همهٔ مسائل فراطبیعی، هر دو درست باشند:
زندگی هم معنا دارد
و هم معنا ندارد
و یا هم بامعنی است و هم بیمعنا
من این امید اضطرابآلود را مشتاقانه ارج میگذارم که معنا غالب آید و در نبرد با بیمعنایی پیروز شود.