🎇 🌼 امام زمان (عج) : 🌼 به همراه داشتن یادگاری از مادرش فاطمه زهرا (س): ● امام محمّد باقر (ع) می فرمايد: "حضرت فاطمه (س) به على (ع) تعهد داد كه تمام كارهاى داخل خانه را از قبيل خمير كردن آرد، پختن نان، نظافت منزل و غيره را انجام دهد و على (ع) نيز تعهد نمود كه امور خارج از خانه مانند آوردن هيزم و تهيه طعام را انجام دهد. در يكى از روزها على (ع) به فاطمه (س) گفت: اى فاطمه! آيا در خانه چيزى دارى؟ فاطمه گفت: سوگند به آن خدايى كه حقّ تو را بزرگ قرار داده، مدّت سه روز است كه چيزى نداريم تا بتوانم آن را برايت بياورم. على (ع) فرمود: چرا اين امر را به من خبر ندادى؟ فاطمه گفت: رسول خدا (ص) مرا نهى کرد از اينكه چيزى از تو بخواهم، و فرموده است که اگر على چيزى براى تو آورد بپذير و در غير اين صورت هرگز از او چيزى مخواه، على (ع) از خانه خارج شد و در بين راه فردى را ملاقات نموده و يك دينار از او قرض كرد تا طعامى براى خانه فراهم كند، در راه بازگشت با مقداد بن اسود روبرو گرديد و از او سؤال كرد كه به چه دليل از خانه خارج شده و به دنبال چيست؟ مقداد پاسخ داد: اى امير مؤمنان! به حقّ آن خدايى كه حقّ تو را بر ذمّه ما عظيم كرده، گرسنگى موجب خروج من از منزل شده است. راوى گويد: به امام باقر(ع) گفتم: آيا در آن زمان پيامبر اسلام (ص) زنده بودند؟ امام‏ فرمود: آرى. سپس امام باقر ادامه داد: على (ع) به مقداد گفت: من نيز به همين علّت از خانه خارج شده‏ام و براى تهيه طعام يك دينار قرض كرده‏ام و اكنون آن را به تو مى‏دهم. و آن دينار را به مقداد داده و به طرف خانه خود بازگشت، و هنگامى كه وارد خانه گرديد مشاهده نمود كه پيامبر (ص) نشسته و فاطمه (ع) در مصلّاى خويش مشغول نماز است و يك ظرف سر پوشيده نيز در ميان ايشان قرار دارد، پس فاطمه (س) از نماز فارغ شد، آن ظرف را جلو كشيد و چون نگاه كردند ديدند كه كاسه‏اى پر از نان و گوشت است. على (ع) گفت: اى فاطمه! اين غذا از كجاست؟ فاطمه (س) گفت: از طرف خدا آمده، همانا خداوند هر كه را بخواهد رزق بى‏حساب دهد. و پيامبر اسلام (ص) به او فرمود: اى على! آيا دوست دارى برايت بگويم مَثَل تو و فاطمه چيست؟ على (ع) گفت: آرى. رسول خدا (ص)فرمود: تو مانند حضرت زكريا هستى، زيرا آن حضرت هم وقتى در مصلّاى مريم غذايى ديد، از او پرسيد كه آن غذا را از كجا آورده و مريم در جواب او گفت: از طرف خدا آمده، و خداوند هر كه را بخواهد بدون حساب رزق و روزى مى‏دهد. امام باقر (ع) گويد: على و فاطمه مدّت يك ماه از آن غذا مى‏خوردند و تمام نمى‏شد، آن كاسه همان است كه حضرت قائم (ع) نيز از آن خواهد خورد، و آن کاسه اكنون نزد ماست". ■ (تفسيرالعياشي، ج 1، ص: 171). ...................................... 💥 ﷽ «اِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا(5) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا (6) يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا (7) وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَي حُبِّهِ مِسْكِينًا وَ يَتِيمًا وَ أَسِيرًا (8) اِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاء وَ لَا شُكُورًا (9)» . (انسان/ ۹ - ۵) ● [همانا نيكان از جامي مي نوشند كه آميزه اي از كافور دارد * چشمه اي كه بندگان خدا از آن مينوشند و (به دلخواه خويش) جاري اش ميكنند * (همان بندگاني كه) به نذر خود وفا مي كردند و از روزي كه گزند آن فراگيرنده است، مي ترسيدند * و به (پاس) دوستي (خدا) مسکین و يتيم و اسير را خوراك ميدادند * ما براي خشنودي خداست كه به شما مي خورانيم و پاداش و سپاسي از شما نميخواهيم] ● این آیه در شان حضرت علی (ع) و فاطمه ی زهرا (س) و حسن (ع) و حسين (ع) نازل شده است که سه روز نذر کرده بودند روزه بگیرند و هر روز غذای افطار خود را به نیازمند بخشیدند.