هیچ مردی در تاریخ نیامد که چون مولای متقیان «علی» دلش دریای غم باشد. و آن تنهایی عظیم خوف‌انگیزش. آیا مولا علی مردی بود که در حسرت رسیدن به حکومت چند روزه‌ی دنیا زار بزند؟ کدام دشمن، حتی جرئت می‌کند که چنین بگوید؟ علی از سقوط ارزش‌ها می‌گریست. از ظلم حاکم بر جامعه و از فساد مُسلط. نادر ابراهیمی