هنر خوب زندگی کردن را آموخت؛ چرا خوب مردن؟؟؟! هنر خوب مردن ثمره وپاداش هنرمندانه و نیکو زندگی کردنست. خیر و شر زندگی در ابتدای خلقتمان تا بی نهایت ابدیت ما کاملا وابسته دنیاو زندگی کردن ماست نه خوب مردن. شرط خوب مردن، خوب زیستن است. به نظرم امام حسین استاد راهنمای زندگیست. همه مرگ را تجربه میکنند اما همه ، زندگی نمی کنند؛ صرفا زنده هستند و سرگرم اسباب زندگی . چیزی هم از زندگی درک نمیکنند مگر همان مقدار از محدوده ی ادراکشان که سرگرم ظاهر اسباب و بازی و سرگرمی اسباب بازی ها . حسین ، آموزگار حیات نیکوست. حیاتی که ربطی به طول عمر و قدوقامت و رخت و ریخت و رنگ و زبان ونژاد ندارد. می توانی سیزده ساله یا یازده ساله یا سه ساله باشی و به درک حیات نیکو برسی به شرط تبعیت و تابعیت از استاد راهنمای زندگی . مرگ ، جزئی از زندگیست. شهادت هم بخشی از حیات نیکو و در اصل پاداش نیک زیستن . راه آدمها را انگیزه هایشان ازهم جدا میکند . ربطی به مذهب ومکتب فکری و ...ندارد.