شهید عباس خلیلی یکی دیگر از شهدای روحانیت است که خون پاکش را برای شکوفایی انقلاب اسلامی به پای درخت انقلاب ریخته است. دفتر عمرش سال 1335 در «قمبوان» شهرضا گشوده شد و پس از رشد و بالندگی، دوره ابتدایی را در همان جا به پایان رسانید. وی در این زمان پس از علاقمندی به حوزه علمیه و فراگیری معارف تشیع، به سال 1348 وارد جرگه روحانیت شده و در یکی از مدارس اصفهان، به درس های رایج حوزه ها مشغول می شود. درباره اش نوشته اند: فردی فداکار، با محبت، مخلص، و دوست دار اهل بیت بود و همین فضائل باعث شد تا آشنایان، اساتید، هم درسی ها و کسانی که با او آشنا بودند، پس از شهادتش یاد و خاطره او را گرامی می داشتند. شهید خلیلی فعالیت سیاسی خود را از سال 51 همگام با تحصیل آغاز کرد و علیه رژیم منحوس پهلوی برخاست و در همین سال به جرم پخش اعلامیه امام دستگیر و زندانی شد و پس از آزادی به مدت 2سال ممنوع الخروج از اصفهان شد. وی تا سال 1357تلاش هایی در جهت پیروزی انقلاب نمود که شاید عمده ترین آن ها بیانات و سخنرانی های شیوا و مؤثر ایشان است که در روشن گری فکری اجتماعی تأثیر داشته است. او در جریان حکومت نظامی اصفهان در رمضان 57 دستگیر و زندانی شد که با اوجگیری انقلاب آزاد گردید. حجةالاسلام خلیلی همانطوری که در امور سیاسی و اجتماعی همت داشت، در امور درسی هم اهتمام داشت و در سطوح عالی مشغول بود و خود برای طلاب تدریس می کرد. در اوائل سال 60 به دعوت مردم کرمان به آن دیار سفر کرد و پس از چند سخنرانی در اماکن مهم به افشای چهره منافقین آمریکایی اقدام نمود. به موجب همین اقدامات، مورد سوء قصد آن خیانت کاران قرار گرفت و در 29 آبان ماه سال 1360به ضرب گلوله به مقام شهادت عروج نمود. پیکر مطهر شهید در گلستان شهدای اصفهان آرام گرفت شادی روحش الفاتحه مع صلوات التماس دعا فرج آقا امام زمان عج و شفا بیماران ان شاالله زیارت عتبات عالیات و آخر عاقبت به خیری