🕋 کعبۀ اولیاء حضرت اباالفضل العبّاس علیه‌السلام را شاگردان ایشان (آیت‌الله قاضی قدّس سرّه) کعبۀ اولیاء می‌گفتند. مرحوم قاضی پس از سیر مدارج و معارج و التزام به سلوک و مجاهدۀ نفس و واردات قلبیّه و کشف بعضی از حجابهای نورانی، چندین سال گذشته بود و هنوز وحدتِ حضرت حق تعالی تجلّی ننموده بود و مرحوم قاضی به هر عملی که متوسّل می‌شد، این حجاب گشوده نمی‌شد. تا هنگامی که ایشان از نجف به کربلا برای زیارت تشرّف پیدا کرده و پس از عبور از خیابان عبّاسیّه و عبور از درِ صحن، در آن دالانی که میانِ در صحن و خود صحن است، شخص دیوانه‌ای به ایشان می‌گوید: ابوالفضل کعبۀ اولیاء است. مرحوم قاضی همینکه وارد رواق مطهّر می‌شود، حال توحید به او دست می‌دهد و تا 10 دقیقه باقی می‌ماند؛ و سپس که به حرم سیّدالشهداء علیه‌السلام مشرّف می‌گردد، در حالتی که دستهای خود را به ضریح مقدّس گذاشته بود، آن حال قدری قوی‌تر دست می‌دهد و مدّت یک ساعت باقی می‌ماند. دیگر از آن به بعد مرتّباً و متاوباً و سپس متوالیاً حالت توحید برای ایشان بوده است. ✍ حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚 «جنگ خطّی»، شمارهٔ ۱۸، ص ۲۶۹ و ۲۷۰ با تلخیص https://eitaa.com/yaemamzamanadrekni