مناجات با خالق هستی در وداع با ماه مبارک رمضان و توسل به روضه امام حسین علیه السلام. روضه خوان : حجت الاسلام میرزا محمدی اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ، خداحافظ، خداحافظ؛ چقدر با تو به خدا نزدیک تر شده بودم، چقدر بال پرواز پیدا کرده بودم،چقدر زود داری از ما جدا میشی، من به خودم امید ندارم،آگه بمیرم، ماه رمضان سال آینده رو نبینم، چه کنم؟ کجا برم با رفیقامو علی دوست ها نیمه شب جمع بشم العفو بگم؟ اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَان. ممنونم اگر نروی. هم داری با ماه رمضون وداع می کنی، هم دونه دونه روضه های وداع رو داره یادت میاد، وداع علی با زهرا، حالا ببرمت وداع کربلا؟ کمی آهسته تر؛زپیش من برو عزیز مادرم مرا همره ببر عزیز مادرم، که من هم خواهرم اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَان الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرآنَ وَ افْتَرَضْتَ عَلَی عِبَادِک فِیهِ الصِّیَامَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْزُقْنِی حَجَّ بَیْتِک الْحَرَامِ “اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ آخِرَ الْعَهْدِ من الصِّیَامَ” فِی عَامِی هَذَا وَ فِی کُلِّ عَامٍ. وداع ابی عبدالله از مدینه، اومد کنار قبر پیغمبر، خوابش برد،پیغمبر فرمود حبیبی حسین؛ جایی که پیغمبر به ابی عبدالله بگه حبیبی؛ ما دیگه غمی نداریم، شکایت هاشو کرد، حضرت فرمود: أَخْرُجْ إِلَی الْعِرَاقِ، اما حسین “کأنی أراک عن قریب مرملا بدمائک” دارم می بینم تو خون داری دست و پا میزنی، می کشنت، اما تشنه لب، از قبر پیغمبر اومد کنار قبر مادر پهلو شکستش. میروم مادر که اینک کربلا می خواندم. عجب خداحافظی کرد: وَاغْفِرْ لی تِلْک الذُّنُوبَ الْعِظامَ،فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُها غَیْرُک یا رَحْمنُ یا عَلاّمُ، دست گداییت رو بالا بیار، به وداع این خواهر و برادر؛ به وداع فاطمه و علی؛ به وداع بچه های زهرا و بدن زهرا ده مرتبه بگو: الهی العفو. کانال اشعار و مناجات و سخنرانی های کوتاه امام زمان(عج) https://eitaa.com/joinchat/1169883173C0eef1e04a6