داشتم یه حساب کتابی با خودم میکردم
گفتم فلان سال از خدا عمر گرفتم ، هر ماه چهارتا جمعه داره ، هرسال هم 48تا جمعه
بعد این 48رو ضربدر سنم کردم
دیدم وااااااوووو چه همه جمعه از کفم رفته😂چقدر میتونستم بیرون برم ، کیف کنم ، لذت ببرم ولی نرفتم!
تو همین افکار بودم که یهو ذهنم رفت یه سمت دیگه
شنیده بودم یه آقایی علاوه بر اینکه هرروز منتظر ماست ، ولی روزای جمعه یه جور دیگه چشم انتظاره...
دیدی وقتی یکی از عزیزات مسافرته و خبری ازش نداری یا خدایی نکرده بیمارستانه و حالش خوب نیست ، چقدررر چشم انتظاری که یه خبری ازش بیاد؟
با خودم گفتم کدوم یکی مون تاحالا اینجوری منتظر امام زمان مون بودیم!🤔
چه جمعه هایی که اومد و گذشت
چه آدمایی که اومدن و مردن!
اما نه تنها امام زمان شونو ندیدن ، بلکه حتی نشناختنش! اخه پیامبرمون گفتن هرکس امام زمان شو نشناسه و بمیره ، به مرگ جاهلیت مرده:))
یهو یه لرزی وجودم و گرفتت
با خودم گفتم یعنی تمام این جمعه هایی که گذشت ، جگر گوشه ی فاطمة الزهرا امیدش به ما بوده!💔یعنی 1190 ساله که جمعه ها امیدِ وارث امام حسین به منو تو بوده؟
ما چیکار کردیم واسش؟....
این جمعه هم به شب رسید
و خبری از آقای غریب ما نشد..👨🏿🦯
#دردانه_قلبم
#اللهمعجللولیكالفرج
🔗⃟🖤¦←مــهــدیفـاطـمـه