محرم ماه پیروزی خون است که ظلم و کینه از دشمن فزون است محرم ماه خون، ماه حسین است همه عالم ز غم در شور و شین است محرم دل شود کرب و بلایی درون دل بود حال و هوایی محرم می‌ زند بر دل شراره به یاد زخم‌های بی‌شماره در این مه می‌شود دل‌ها پریشان در این مه می‌شود هر دیده گریان در این مه کربلا غوغا به پا شد در این مه کربلا غرق بلا شد در این مه کشته گشته پور لیلا علی اکبرش شد اربا اربا در این مه هر دلی از غم کباب است در این مه تشنه لب طفل رباب است در این مه می‌شود چون غنچه پرپر ز تیر حرمله از کینه اصغر در این مه می‌شود از آل هاشم شهید کینه، عبدالله و قاسم در این مه دست سقایش جدا شد ز ضرب تیغ کین فرقش دوتا شد در این مه بر زمین افتاده عباس کنار علقمه جان داده عباس در این مه شد حسین تنهای تنها فتاده غرق خون در بین اعدا در این مه قتلگه غوغا به پا شد به گردش جمع خیل اشقیا شد در این مه دشمنان سویش دویدند ز مولا پرده ی حرمت دریدند در این مه خنجر از کینه کشیدند سر فرزند زهرا را بریدند در این مه پیکرش گردیده صد چاک سرش بر روی نیزه، تن روی خاک در این مه کودکان را وحشیانه زدند گه کعب نی، گه تازیانه در این مه جان عالم بر لب آمد کنار پیکر او زینب آمد در این مه زخم دل هاشان نمک خورد کنار قتلگه زینب کتک خورد در این مه قامت زینب خمیده زده بوسه به رگ های بریده در این مه خون دل آل عبا شد در این مه خونجگر از غم (رضا) شد @yaghubianreza