۳۸ (امام رضا ع) آه هشتم ماه تابان با دو چشم گریان آمدی خراسان رضاجان رضاجان۲ آه ظلم و کین شد فزون از کینه ی مأمون دل تو گشته خون رضاجان رضاجان۲ آه قصرش قتلگاهت به فدای آهت بر در بود نگاهت رضاجان رضاجان۲ آه ای محور ایثار بودی چشم انتظار بر جواد بی قرار رضاجان رضاجان۲ آه غم شده دچارت جواد بی قرارت آمده کنارت رضاجان رضاجان۲ آه تو پیر و مرادی بر زمین فتادی یا رضا جان دادی رضاجان رضاجان۲ آه جوادت رسیده با اشک دو دیده قامتش خمیده رضاجان رضاجان۲ آه امام هشتمین لحظه ی آخرین شد جوادت غمین رضاجان رضاجان۲ آه زهر کین کرد اثر زد به جانت شرر ریزد اشک از بصر رضاجان رضاجان۲ آه دستش سوی ایزد جوادت می سوزد شعله می افروزد رضاجان رضاجان۲ آه گشته ای تو خموش جوادت در خروش تو شدی کفن پوش رضاجان رضاجان۲ آه پیکرت گلباران روی دوش یاران شد حسین سنگباران رضاجان رضاجان۲ آه جدت تن صد چاک افتاده روی خاک کفنش شد خاشاک رضاجان رضاجان۲ آه صد پاره شد تنش روی خاک بدنش خاک و خون کفنش رضاجان رضاجان۲ @yaghubianreza