یادداشت های فرا-مرزی
بر شانه های ضریحت تا می گذارم سرم را انگار می گیری از من غوغای دور و برم را حرفی ندارم به جز اشک نه حاجتی نه دعایی دست شما می سپارم این چشم های ترم را