یادداشت های فرا-مرزی
https://iqna.ir/00GilI
: یکی دیگر از چیزهای مهمی که برای ما عادی شده ولی امام می‌گوید به خاطر آن خدا را حمد کنید موقعیت آفرینش است؛ یعنی اینکه خداوند انسان‌ را در چه دوره‌ای آفریده است. خب عده‌ای زمان نوح بودند، عده‌ای زمان موسی بودند، عده‌ای زمان عیسی بودند، عده‌ای در آینده خواهند آمد و ما هم در این زمان هستیم. امام حسین(ع) می‌فرماید که یکی از شکرهای ویژه برای تو که نباید عادی بی‌انگارم این است؛ مرا در دوره‌ای آفریدی، در زمین و زمانه‌ای آفریدی که امکان هدایت برایم فراهم بود. من اسم این را شکر بر زمینه و زمان می‌گذارم. امام می‌فرماید خدایا تو را سپاس می‌گویم که مرا در زمین و زمانی آفریدی که امکان هدایت بود. اگر مرا در سرزمینی می‌آفریدی که هدایت نبود شاید من هم جزء هدایت‌شدگان نبودم یا اگر تو مرا قبل از دوره هدایت می‌آفریدی شاید جزء هدایت‌شدگان نبودم. پس اگر من قبل از دوران هدایت بودم شاید همان‌طور که برخی انسان‌ها از نعمت هدایت محروم هستند، محروم بودم ولی این تو بودی که مرا در دوران هدایت آفریدی و من هم جزء هدایت‌شدگان قرار گرفتم.