اساسا به خاطر همین گفته‌اند که خداوند در روز عرفه، زائر امام حسین(ع) را زودتر از زائر خانه خودش می‌بینید، چون درست است که زائر خانه خودش در سرزمین عرفات است ولی کسی که پیش حسین(ع) آمده است اگر معرفت واقعی جوید زودتر از زائر خانه خدا دیده خواهد شد. خلاصه اینکه دعای عرفه امام حسین(ع) به ما یاد می‌دهد که دو عرفه داریم؛ عرفه بدون امام که فقط یک مناسک است و عرفه با امام که روز عرفه را معنا می‌بخشد. با امام حسین(ع) است که عرفه، معرفه تولید می‌کند و انسان سیراب از معرفت برمی‌گردد وگر نه حضور در عرفات فقط مناسک خالی است که چیزی در آن نیست