این مبلغ بینالمللی بیان داشت: نکته دیگر اینکه اساساً مبلغ بینالملل باید از یک اجتهاد جدی برخوردار باشد و مسالههای خارج را بفهمد به عنوان مثال بداند در استرالیا و کره جنوبی آمار پیروان آتئیست از طرفداران هر دینی بیشتر شده است بنابراین اگر آتئیست در استرالیا بیشتر شده است آن را به اشتباه عنوان میکنند که در استرالیا الحاد بیشتر شده در حالی که اینگونه نیست بنابراین مبلغ باید مساله خارج را در خارج بفهمد و آن را اجتهاد کند.
جهانگیری عنوان کرد: بنابراین سومین چالش تئوری پردازی است. ممکن است سالها طول بکشد تا شخصی شیعه شود و ما باید بدانیم در این مدت رفتارمان با وی چگونه باشد لذا در تبلیغ بینالملل نیاز به فقه بینالمللی هستیم و این فقدان یکی از چالشها در این حوزه است.
وی به چهارمین چالش اشاره و بیان داشت: در حوزه تبلیغ بینالملل زمانی موفق میشویم که هر گاه یک روحانی شیعه در کلیسا صحبت کرد به گونهای که مخاطبان وی از نظر تعداد، مسیحیان بیشتر از مسلمانان بودند و یا اگر اهل تسنن بیشتر از شیعیان بودند آن مبلغ روحانی شیعه در کار خودش موفق بوده است. زمانی که با ایرانیان شیعیان همسو در مسجدی شیعی و به زبان فارسی صحبت میکنیم فقط موقعیت مکانی تغییر یافته است و نام آن تبلیغ بینالملل نیست.
این مبلغ بینالمللی ادامه داد: اگر به جای مسجد در کلیسا و بیش از مسلمانان به مسیحیان و بیش از شیعیان به اهل تسنن مخاطب داشته باشیم و تبلیغ کنیم آن تبلیغ بینالمللی درست و حقیقی است ما به اشتباه فکر میکنیم که تغییر لوکیشن یا موقعیت و رفتن به خارج تبلیغ بینالمللی نام دارد در حالی که اینطور نیست.
جهانگیری اضافه کرد: به همین دلیل هم مبلغ بینالمللی ما باید در حوزه زبان مهارت وسیعی داشته باشد یعنی اینکه قدرت این را داشته باشد که به مسیحی، اهل تسنن، بودایی و آتئیست حرف شیعه را بگوید از این رو نیازمند آن است که زبانش زبان مشترک انسانی باشد اما ما چه تعداد مبلغ داریم که به طور حرفهای بتوانند انگلیسی صحبت کنند؟