حسرت های که باید از انها برحذر باشیم برادرانم… با خود تأملی کردم… و از آن پرسیدم: اگر ملک الموت هم اکنون به سراغت آید آیا حسرت می خوری؟ تو که می دانی او برای چه می آید، ولی نمی دانی کی قرار است بیاید، اگر زمان رفتن باشد حسرت نمی خوری؟ آیا هشداری را که پیامبر صلی الله علیه و سلم به تمام بشر می دهد را نشینده ای؟ هشداری که هم به مسلمانان داده شده هم به کافران… هم به فرمانبرداران و هم به سرپیچی کنندگان… “همه کس در روز قیامت حسرت خواهند خورد؛ اگر عصیان گر باشد حسرت می خورد که چرا توبه نکرده و اگر فرمانبردار باشد حسرت می خورد که چرا بیش از این، انجام نداده است.” آیا نشنیده ای که یکی از نام های روز قیامت، روز حسرت است؟! آیا این حدیث ابو سعید خدری از حضرت مصطفی صلی الله علیه و سلم را نشنیده ای که ایشان می فرمایند: مرگ (در روز قیامت) در هیئت قوچ املح (به رنگ سیاه و سفید) آورده می شود، پس شخصی ندا می دهد که: ای اهل بهشت! آن ها تعجب می کنند و نگاه می نمایند. (منادی) می گوید: آیا این را می شناسید؟ می گویند: بلی، این مرگ است، و همه ی اهل بهشت آن را دیده اند، … سپس (منادی) می گوید: ای اهل آتش، آن ها تعجب می نمایند و نگاه می کنند، منادی می گوید آیا این را می شناسید؟ می گویند: بلی این مرگ است و همه اهل جهنم آن را دیده اند، پس (مرگ) ذبح می شود… سپس می گوید: ای اهل بهشت، جاودانگی (آمد) و دیگر مرگی وجود ندارد و ای اهل آتش، جاودانگی (آمد) و دیگر مرگی وجود ندارد… سپس این آیه را تلاوت می کند: “‏وَأنذِرْهُمْ یَوْمَ الْحَسْرَهِ إِذْ قُضِیَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِی غَفْلَهٍ وَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ “ (۳۹مریم) (ای پیغمبر!) آن ها را از روز حسرت (که رستاخیز است) بترسان. آن هنگامی که کار از کار می‌گذرد و ایشان در غفلت بسر برده‌اند و (به قیامت و بهشت و دوزخی) ایمان نداشته‌اند. این حسرت، حسرت اهل دوزخ است چون کافر شدند و ایمان نیاوردند، چون گمراه گشتند و خود را از هدایت محروم نمودند، چون نافرمانی کردند و توبه ننمودند!! … این حسرت، حسرت بهشتیان نیز می باشد زمانی که می شنوند: “جاودانگی(آمد) و دیگر مرگی وجود ندارد”!! حسرت ایشان به خاطر عبادت هایی است که بیش تر انجام نداده اند، به خاطر درجه هایی است که بیش تر کسب نکرده اند، به خاطر نیکی هایی است که آن را ضایع نمودند و به خاطر گناهانی است که مرتکب شده اند. حسرت هایی دنیایی از انواع این حسرت، … حسرتِ “از دست دادن دنیا”را می توان نام برد. “فَخَرَجَ عَلَى قَوْمِهِ فِی زِینَتِهِ قَالَ الَّذِینَ یُرِیدُونَ الْحَیَاهَ الدُّنیَا یَا لَیْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِیَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیمٍ” (۷۹قصص) (قارون) با تمام زینت خود در برابر قوم خویش نمایان گردید. آنان که طالب زندگی دنیا بودند، گفتند: ای کاش! همان چیزهائی که به قارون داده شده است ما هم می‌داشتیم. واقعاً او دارای بهره بزرگ و شانس سترگ است. این آیه در واقع حسرت انسان های فقیری را نشان می دهد که به آن چه خداوند به آن ها داده است راضی نیستند. این افراد، از اسباب واقعی سعادت غافل گشته اند و به خاطر جهل شان گمان برده اند آن چه به قارون داده شده است شانس و بهره ی بزرگی است. “لِکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ” (قسمتی از آیه ی ۲۳ سوره ی حدید) این بدان خاطر است که شما نه بر از دست دادن چیزی غم بخورید که از دستتان بدر رفته است، و نه شادمان بشوید بر آنچه خدا به دستتان رسانده است. این آیه در واقع توجیه و هشداری است از جانب پروردگار جهانیان برای بندگان مؤمن اش است تا حسرت چیزهای دنیایی ای را نخورند که از دست داده اند و در عین حال اگر از نعمت های فناپذیر دنیایی چیزی به ایشان داده شد خوشحال نشوند. – هم چنین از انواع این حسرت، حسرت بر اسراف شدن وقت، سلامتی، مال، خوردنی، نوشیدنی، پوشاک و … را می توان نام برد. ...ٍ♥