🔷️توبه‌ی جمهوری اسلامی و فرصت فروپاشی ۱.دینداری از سازمان‌های دینی پیش افتاده؛ سازمان دین هم مثل نهاد دانش، صنعت، کشاورزی و... در آستانه فروپاشی است؛ باید به استقبال این فروپاشی رفت. فروپاشی یعنی خلاء انومیک؛ و این خلاء راه را برای گفتمانهای پیشرفته‌تری که ذیل سلطه‌ی نهادهای رسمی بوده‌اند باز می کند. ۲.هرقدر نهادهای دینی فرسوده و کم اثر شده‌اند ولی دینداری ارجمندتر و معتبرتر شده است. ضعف نهادهای دینی دین فردی را توجیه کرده ولی ذیل همین تحول، و در خلاء هنجارهای معتبر، گوش مردم برای شنیدن اصول و قواعد دینی تیزتر شده است؛ این همان قوسی است که غرب طی کرده و از کفر به طاغوت به ایمان بالله سر چرخانده. ۳.آرمانهای دینی تنها مصالحی است که برای بنا کردن ساختمانی نو بر ویرانه‌های این ساختمان فرسوده باقی می‌ماند؛ باید به استقبال فروپاشی رفت. آنچه فرو می‌ریزد همه ی آن چیزی است که آنرا نمی خواستیم؛ از گفتمان فرسوده و تاریخ مصرف گذشته ای که تکنوکراتها علم کرده اند تا چارچوب نظری سست و عرفی لیبرالیستها تا بی عملی و رخوت متحجرین مقدس نما . این همان توبه ی جمهوری اسلامی است از اعتماد به سکولارها و تکنوکراتها. ۴.فرصتی تاریخی پیش روی جمهوری اسلامی است. جمهوری اسلامی هیچ آلترناتیو معتبری ندارد و با گونه ای مترقی تر از ذات خودش تطور پیدا خواهد کرد. معتقدم جمهوری اسلامی نوین به آنچه از ابتدا آرزویش را داشته‌ایم بسیار شبیه‌تر خواهد بود و در این مرحله‌ی طلایی گذار جوانان مومن انقلابی به‌مثابه پیامبران عمل خواهند کرد. آنها الهام بخش اند و با نزدیک‌ترین لهجه به گوش مردمان رنجدیده تکلم می‌کنند. شرط لازم این تحول تسویه کردن نیروهای افسرده، پشیمان، تنبل و ویژه‌خوار است... 🆔️ @yaminpour