🔴 قطع کردنِ چرخه‌یِ خشونت گذشت اهلبیت ✅پس از جنگ جمل، امیرالمومنین امام‌على عليه‌السلام و لشكريانش، پیروزمندانه وارد شهر بصره شدند. همسر عبدالله بن خلف، بر در خانه خود ايستاد و رو به امام‌علی عليه‌السلام كرد و گفت:  🔹«يا قاتِلَ الْأَحِبَّةِ لَا مَرْحَباً بِكَ أيْتَمَ اللهُ مِنْكَ وَلَدَكَ كَمَا أيْتَمْتَ بَنِى عَبْدِاللهِ بْنِ خَلَف»؛ یعنی: 🔹((اى قاتل ! خوش نيامدى! خداوند، فرزندانت را يتيم كند همان گونه كه فرزندان عبدالله‌بن‌خلف را يتيم كردى)) امام علی عليه السلام، هيچ پاسخى به او ندادند و تنها اشاره به گوشه‌اى از خانه آن زن كردند! زیرا می‌دانستند که دو نفر از فرماندهان سپاه‌دشمن (عبدالله‌بن‌زبير و مروان‌بن‌حكم)، آنجا پنهان شده‌اند! آن زن، اين اشاره‌ی پرمعنا را فهميد و ساكت شد و به خانه برگشت. امیرالمومنین امام علی عليه‌السلام با حلم و گذشتی كه داشتند، از تعقیب و مجازات فراریان دشمن صرف نظر کردند. 📚شرح نهج البلاغة، ابن أبي الحديد(مصحح: محمد ابوالفضل ابراهيم، مكتبة آية الله المرعشي النجفي‏، قم،‏ ۱۴۰۴ قمری، چاپ: اول) جلد۱۵، صفحه ۱۰۵ https://eitaa.com/yaranemamzaman313