هدایت شده از شکرالهی
👆 عن أبی الحسن موسی به جعفر عن أبیه صلوات اللّه علیهم قال: سمت ابی یقول و رجل یسأله عن قول اللّه عزّوجلّ: «یومئذ لا تنفع الشفاعة إلا من اذن له الرحمن ورضی له قولا» قال: لا ینال شفاعة محمد الا من اذن له بطاعة آل محمد و رضی قولا و عملا فیهم فحی علی مودتهم و مات علیها فرضی الله قوله و عمله فیهم. امـام صـادق علیه‌السلام فرمود: از پدرم شنیدم که مردی درباره آیه «یَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَ رَضِیَ لَهُ قَوْلًا» از او پرسید، فرمود: شفاعت محمّد نمی‌رسد مگر به کسی که به او اذن داده شده باشد به اطاعت آل محمّد، و سخن و عمل او را درباره ایشان پسندیده باشد. پس زندگی کرده بر مودت ایشان و بر مودت ایشان هم مرده است. پس خدا قول و عمل او را درباره ایشان پسندید. 🌸 📚 بحار الأنوار، ج۲۳، ص۳۶۰