😓😢 اگر شیعیان ما اینگونه بودند، ... حضرت صاحب الزمان علیه السلام در توقیعی که در سال 410 هجری برای مرحوم شیخ مفید صادر کردند، چنین فرمودند: وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا - وَفَّقَهُمْ‏ اللَّهُ‏ لِطَاعَتِهِ - عَلَى اجْتِمَاعٍ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَ صِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا. فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكْرَهُهُ وَ لَا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ‏. (الإحتجاج، ج2، ص499) اگر دل‌ های شیعیان ما- که خداوند آنان را بر اطاعت از خودش توفیق دهد- در وفای به عهدی که بر عهده آنهاست، یکی بود، سعادت دیدار ما از آنان به تأخیر نمی افتاد و سعادت مشاهده ما به ازای میزانِ معرفت و راستیِ معرفتشان به ما، به سرعت برای ایشان حاصل می گردید. پس ما را از ایشان محبوس نمی سازد مگر مواردی که آن را مکروه می شماریم و از شیعیان، انتظار آن را نداریم. ✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»