# مسير_كمال ✨🍃 خداوند كه مربّی است كار خودش را انجام می دهد. بنابراين در غم و شادی صبر لازم است تا خداوند غم را از بين ببرد و سروری بدهد كه دائم است؛ بلكه به انسان چيزی بدهد كه سرورآفرين است. چيزی می دهد كه قابل وصف نيست. ✨🍃 اسم آن را سرور هم نمی توان گذارد. مثل اينكه گرما و سرما ديگر در انسان اثر نگذارد، حزن و سرور هم اين‌چنين است. اسمی ندارد، فقط از صفاتش اين است كه می تواند هم سرور ايجاد كند و هم غم. نه اينكه خودش دچار سرور و غم می شود، بلكه خالق سرور و غم است. مربّی ما، خداوند متعال، می خواهد انسان را به آنجا ببرد. غم و سرور، فقر و غنا و مرض و صحّت را، همه را به هم می مالد. ديگر هيچ تأثيری نيست. ✨🍃 اين تغيير در بشر برای لايتغيّر شدن است. خداوند با اين تغييرات می خواهد انسان را لايتغيّر كند. همانند درّ، كه در زمين خيلی تغيير داشته است تا به جايی می رسد كه ديگر تغييری ندارد. يا مثل طلای تمام عيار كه قابل تغيير نيست. در زمين آن‌قدر دستخوش تغييرات شده است تا اينكه به جايی رسيده است كه ديگر تغييری در آن پيدا نمی شود. ✨🍃 همان طور كه خداوند لايتغيّر است می خواهد مصنوعش را هم لايتغيّر كند. الطاف خداوند به بندگانش اين‌چنين است. انواع تغييرات، سردی و گرمی، مرض و صحّت، فقر و غنا، موت و حيات در اين دنيا در انسان موج می زند تا سرانجام به جايی می رسد كه متأثر نمی شود. ✨🍃 بنابراين اگر خداوند كه مربّی ماست با وجود اينكه غنی و عالم است ما را مبتلا می كند؛ غم می دهد، شادی می دهد، فقر می دهد، غنا می دهد، مرض و صحّت می دهد و می گويد صبر كن؛ به خاطر اين است كه می خواهد انسان را بزرگ كند و به جای لايتغيّری برساند. #طوبای_محبّت (مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی) کتاب یک - مجلس سوم - صفحه ٤٤ و ٤٥ ═══✼🍃💖🍃✼══ 🌹کــانال درس اخلاق🌹 ✨✨✨✨ 🆔 @dars_akhlaq