آخرین خطبه پیامبر در مدینه قال رسول الله(ص): ((ان الله تعالى خلق الانبيإ من اشجار شتى و خلقت انا و على من شجره واحده انا اصلها و على فرعها و فاطمه لقاحها و الحسن و الحسين ثمارها و اشياعنا اوراقها فمن تعلق بغصن من اغصانها نجا و من زاغ عنها هوى; خداوند, انبيا را از درختان مختلفى آفريد; ولى من و على را از درخت واحدى. من اصل و ريشه ى آن درختم, و على شاخه ى آن; فاطمه سبب و مايه ى بارورى آن درخت است, و حسن و حسين ميوه هاى آن و شيعيان ما برگ هاى آنند, حال, هر كس به شاخه اى از شاخه هاى آن در آويزد, رستگار شود; و هر كس از آن به كجى گرايد, هلاك گردد)). ((ولو ان عبدا عبد الله بين الصفا و المروه الف عام ثم الف عام ثم الف عام حتى يصير كالشن البالى ثم لم يدرك محبتنا اكبه الله على منخريه فى النار ثم تلا (قل لا اسئلكم عليه اجرا الا الموده فى القربى)[48]; و اگر كسى خدا را در ميان صفا و مروه, هزار سال, و سپس هزار سال, و از آن پس هزار سال, عبادت كند تا همچون مشك كهنه شود, ولى محبت ما را نداشته باشد, خداوند او را به صورت در آتش مى افكند; سپس اين آيه را تلاوت فرمود(قل لا اسئلكم عليه اجرا الا الموده فى القربى) يعنى: بگو, من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى كنم جز دوست داشتن نزديكانم)).