بیست‌و‌چهارم ذی‌الحجه روز عظیم مباهله است؛ روزی که به یُمن ایمان نابِ رسول خدا(ص) و اهل‌بیت پاک و مطهرش، مسلمین مفتخر شدند و شرک به زانو درآمد تا حقانیت اسلام و قرآن به اثباتی دوباره برسد.همان روزی که پیامبر(ص) طی نامه‌ای ساکنان مسیحی نجران را به آیین اسلام دعوت کرد تا روشنی دین مبین اسلام را بر ایشان نیز عرضه نماید. که شاهد این واقعه عظیم، بیان صریح قرآن عظیم است آنگاه که فرمود:هرگاه بعد از علم و دانشی که (در باره‌ مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه  ستیز و برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آنگاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.»(آیه ۶۱ سوره آل عمران)  «مباهله»؛ نبردی بدون شمشیر بود که سپاهش تنها سربازانش پنج نفر از اهلبیت پیامبر(ص) بودند تا خیبرشکنی چون علی(ع) و عصمت‌پیشه‌ای چون زهرا(س) را به برتری بنمایاند و فرزندان پاک نهاد ایشان را . در حقیقت مباهله، شکوه عظمت کبریایی پروردگار در اثبات حقانیت پیامبرش(ص) و نیز تلألو نور الهی دروجود پاک‌ترین و برترین انسان‌ها بود؛ همان کسانی که قرآن درباره آنان فرمود: «خداوند می خواهد پلیدی و ناپاکی را از شما اهل‌بیت دور کند و کاملاً شما را پاک سازد» (آیه 33 سوره احزاب) این روز همواره در برگ برگ تاریخ اسلام ورق می‌خورد تا شکوهِ اسلامی را به نمایش بگذارد که پروردگار، آن را کامل‌ترین دین برای بشر قلمداد کرده است. پس، روز مباهله هنگامه‌ی تعیین «برهان صادقی» است که خداوند در آیات مقدس قرآن بدان دستور داد تا داستانی باشد برای مقابله نور با ظلمت محض. در این روز بود که باطل با خضوع کامل در برابر حق به خاک افتاد تا داستان فضیلت اهل بیت رسول(ص) در تمام ادوار تاریخ اسلام چون برگ زرینی بدرخشد. روز مباهله روز اثبات برتری آل طه بر تارک تاریخ، فرخنده باد. زهرا مرادوند بادصبا