👶🏻 لازمهٔ کودکی کردن، بازی کردن است! 🤩 بسیاری از بازی‌هایی که برای ما بی‌معناست، برای کودکان به شدت مهیج و جذاب است؛ مثلاً یک کودک چندماهه از اینکه یک جغجغه در دست بگیرد و صدایش را در بیاورد خوشحال می‌شود. گاهی هم در اوج ناآرامی، وقتی مادر، صدای جغجغه را در می‌آورد، کودک آرام می‌شود. این در حالی است که بسیاری از ما بزرگ‌ترها با شنیدن صدای جغجغه، اعصابمان خرد می‌شود و وقتی که جغجغه آرام می‌شود، ما هم آرام می‌گیریم. 💡 برای درک روحیات کودک، باید کودک شد. باید در دنیای کودکی قرار گرفت تا معنادار بودن و بی‌معنا بودن بازی‌ها را به خوبی درک کرد. ⚠️ اگر والدین نتوانند در عالم کودکی تنفس کنند، نمی‌توانند با فرزند خویش بازی کنند یا زمینهٔ بازی را برای او آن‌طور که کودک می‌خواهد، فراهم کنند. 🧸 لازمهٔ کودکی کردن، بازی کردن است؛ اما نباید فراموش کرد که بازی، در صورتی می‌تواند کودکی کردن را برای فرزند ما ضمانت کند که کودکانه باشد. 🎉 بازی‌های کودکانه هم به صورت طبیعی برای ما بزرگ‌ترها بی معناست؛ مگر آنکه از عالم کودکی فاصله نگیریم. 📚 بازی‌های عسلی و عسل‌های بدلی 👤 محسن عباسی‌ولدی @yarestankoodakestan yarestankoodakestan.ir