پیام های آیه۵۵/اعراف استاد قرائتی - پس از خداشناسى، خداپرستى لازم است. «اُدعوا ربّكم» در آيه ى قبل، خداشناسى مطرح شد، در اين آيه خداپرستى. - بهتر است دعا با استمداد از كلمه ى «ربّ» و همراه تضرّع و زارى و پنهانى باشد. «اُدعوا ربّكم تضرّعاً و خفية» دعاى پنهانى از ريا دور و به اخلاص نزديك تر است. - دعا وقتى مؤثّر است كه خالصانه و همراه با تضرّع باشد. «تضرّعاً و خفية» - با تمام وجود و با كمال خضوع خدا را بخوانيم و زبان مان نماينده همه ى وجودمان باشد. «اُدعوا... تضرّعاً» - گردنكشان و تجاوزكاران، از لطف و محبّت الهى محروم مى باشند. «انّه لا يحبّ المعتدين» خداوند متجاوزان را دوست ندارد. - دعا نكردن، دعاى بى تضرّع و دعاى ريائى، از نمونه هاى سركشى و تجاوز است. «المعتدين» پناه بر خدا