امام باقر علیه‌السلام در رمی جمرات محدّث جلیل القدر، محمد بن حسن صفّار قمی رحمه‌الله (م۲۹۰ق) و همچنین بزرگ مدافع حریم تشیّع، شیخ مفید رحمه‌الله (م۴۱۳ق) روایت کرده‌اند: علی بن عیسی علوی گفت: پدرم از جدم نقل کرد که با حضرت علیه‌السلام در منا بودیم و ایشان مشغول بودند؛ دیدم حضرت رمی جمرات را تمام کردند و هنوز در دستان مبارکشان پنج دانه سنگ باقی مانده بود؛ آنگاه دو دانه از سنگ‌ها را به طرفی و سه دانه را به طرفی دیگر پرتاب کردند! جدم به ایشان عرض می‌کند: فدایتان شوم! چیزی از شما مشاهده کردم که از دیگری ندیده بودم و آن اینکه شما پس از رمی جمرات، پنج قطعه سنگ داشتید؛ دو سنگ را به ناحیه‌ای پرتاب کردید و دو سنگ دیگر را به ناحیه‌ای دیگر! حضرت فرمودند: 🔴 «آری، هنگام موسم حج که می‌شود، آن دو فاسق غاصب را بیرون می‌آورند، سپس آن دو را اینجا (در جمرات) جدا از هم آویزان می‌کنند و این صحنه را کسی جز امام عادل نمی‌بیند؛ پس من ابتدا دو سنگ را به اولی پرتاب کردم و سپس سه سنگ دیگر را به سمت دومی انداختم، چرا که دومی خبیث‌تر از اولی بود!» 💠 «اخبرني ابى عن جدى انه كان مع ابى جعفر محمد بن على بمنى و هو يرمى الجمرات وان ابا جعفر عليه السلام رمى الجمرات قال فاستتمها ثم بقى في يده بعد خمس حصيات فرمى اثنتين في ناحية وثلثة في ناحية فقال له جدى جعلت فداك لقد رايتك صنعت شيئا ما صنعه احد قط رايتك رميت الجمرات ثم رميت بخمسة بعد ذلك ثلثة في ناحية واثنين في ناحية قال نعم انه إذا كان كل موسم اخرجا الفاسقين الغاصبين ثم يفرق بينهما هيهنا لا يراهما الا امام عدل فرميت الاول اثنتين والاخر ثلثة لان الاخر اخبث من الاول.» 📚 بصائر الدرجات (صفارقمی)، ص۲۸۶ الإختصاص (شیخ‌مفید)، ص۲۷۷ 🔥 «اللّهُمَّ العَن أبَا الشُّرُورِ وَ أتباعَهُ في کُلِّ لَمحَةٍ بِقَدرِ ما في عِلمِکَ مِنَ الأزَلِ إلَی الأبَدِ.»