سحر اول؛ ضیافت‌خانه فیض خداوندی
آیت‌الله استاد محمدباقر تحریری
یکم؛
ماه رمضان به‌طور خاص در روایات به‌عنوان «ماه خدا» معرفی شده است.
دوم؛
بزرگان معرفت، فرمایش حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله را در خطبه پایانی ماه شعبان، بر نزول برکات الهی در دهه نخست، جریان رحمت پوردگار در دهه دوم و وسعت مغفرت خداوندی در دهه پایانی معنا کرده‌اند.
سوم؛
تعبیر «اِقبال» یا روی آوردن ماه مبارک رمضان که حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله در این خطبه بیان فرمودند، به بزرگی این اتفاق و عظمت این ماه اشاره دارد.
چهارم؛
در دعای ورود به ماه مبارک رمضان که در صحیفه مبارکه آمده است، امام سجاد علیه‌السلام با تعبیرات گوناگونی عظمت این حقیقت را بیان فرموده‌اند.
پنجم؛
این ماه، ماه پاک شدن و مبرا شدن از آلودگی‌های گوناگون است. پس بندگان نباید از ارتباط با خداوند دست بکشند. توجه کردن به نعمت‌ها و لطف‌های بی‌انتهای الهی می‌تواند پایدارکننده این توجه و شکل‌دهنده حالت شکرگزاری باشد
ششم؛
شکرگزاری با فرو آوردن سرِ بندگی در پیشگاه پروردگار تحصیل می‌گردد. بندگی هر یک از ابعاد وجود انسان، منحصر به فرد و ویژه است؛ در حالی که روزه‌داری، عبادت همه ابعاد وجود است.
هفتم؛
روزه خود دارای جایگاه بزرگی است و این در حالی است که این عبادت در ماه پرعظمت رمضان وجوب یافته است. در عظمت ماه ماه رمضان همین بس که ماه نزول قرآن و برخوردار از شب قدر (هنگامه تقدیر مقدرات انسان) است.
هشتم؛
خداوند بندگان مؤمن خود را برای توجه به ماه مبارک رمضان، خود مورد خطاب مستقیم قرار داده است؛ ﴿یَـٰۤأَیُّهَا ٱلَّذِینَ ءَامَنُوا۟ كُتِبَ عَلَیۡكُمُ ٱلصِّیَامُ﴾ (بقره: ۱۸۳).
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
#یاس‌کبود‌پارس‌آباد #ایتا_اینستاگرام_تلگرام
☫🇮🇷@yaskabood_parsabad