وقتی می بینید فرزندتون دستشویی داره ولی این پا و اون پا می‌کنه بیقراری داره، باهاش بازی کنید. مثلا عروسک رو بیارید بگید این نازی، این خرگوش کوچولو می میخواد بره جیش کنه کی میاد اینو ببره دستشویی؟ بعد دوباره اون میگه من میبرمش میگید خیلی خب بیا بشونش رو لگن و تو هم میخوای بری بشینی روی لگن و جیش کنی خرگوش کوچولو ببینه آیا تو هم میری تو دستشویی بشینی جیش کنی عروسکت ازت یاد بگیره؟ خب پس به این صورت بچه رو تشویق می‌کنیم که اگر کاری داره انجام بده. موقعی که هم جیش کرد خیلی خیلی از خودتون خوشحالی وحشتناک نشون ندید یه خوشحالی معمولی. عه جیش کردی، خرگوش کوچولو یاد گرفت. ادای خرگوش کوچولو رو دربیارید و بگید من یاد گرفتم برم دستشویی، آهان پس اینجوری برم جیش کنم. اینجوری و از این طریق براش جالب میشه این کار. کوتاه، مختصر و بعد شلوارشو بپوشید بیاد بیرون. خیلی این قضیه رو بزرگ نکنید چون اون وقت از اون ور بوم می‌ افتیم. وقتی خیلی هیجان نشون میدیم و خوشحالی زیاد از حد انجام میدیم بچه ما این توجه رو میبینه بعد روزهای دیگه که اون توجه نیست برای اینکه این توجه رو به دست بیاره و این چیز رو از ما ببینه شروع میکنه به بازی دراوردن. بازی درمیاره که جیش ندارم، جیش دارم. پس خوشحالی معمولی و کوتاه نشون بدید که علاقه مندش کنید که این راه رو بره و در پیش داره. ممکنه روزهای بعد این اتفاق نیافته ولی بچه اوم انتظار رو از تون داره که شما همین هیجانات را روزهای بعد هم نشان بدید و بعد این دوباره کار رو خراب میکنه. پس نیم ساعت یک ساعتی که بچه مون رو باز گذاشتیم و این بچه یک بار دو بار دستشویی رفت و موفقیت آمیز بود که خیلی خوب اگر این دو بار رو توی شلوارش جیش کرد بازم چقدر خوب. چرا ؟ چون این قراره که یاد بگیره و یاد گرفتن همراه با آزمون و خطا هست. (ادامه دارد...) #پوشک_گرفتن {قسمت15} ┄┅┅❁💚❁┅┅┄ ♡ @yasmotahar ┄┅┅❁💚❁┅┅┄