📍برملا شدن نقشه حجاریان در یادداشت ربیعی در قبال ردّ صلاحیت روحانی چه کنیم؟! 🔸علی ربیعی، فعال چپ و از مقامات دولت اعتدال در یادداشتی با اشاره به رد صلاحیت شیخ حسن روحانی نوشت: خرد حکم می‌کرد برای انتخابات پیش‌رو چنان گشایشی ‌تدبیر شود که بتواند بخشی از ناراضیان پشت پنجره‌ را به پای صندوق‌های مشارکت بیاورد و تئوری صندوق در برابر چالش‌های خیابانی را تقویت کند. چنین اقدامی می‌توانست یک گام مهم در جهت پیشگیری از نهادینه شدن ناامیدی‌ها باشد. 🔸به گزارش اعتمادآنلاین، او می‌افزاید: سیاست‌های اعمال‌شده در انتخابات مجلس و رد صلاحیت‌ها، دقیقا در جهت خلاف مسیر حل مساله پیش رفت و آخرین تکه پازل این مجموعه نیز ردصلاحیت روحانی (رییس‌جمهور دو دوره و نماینده پنج دوره مجلس شورای اسلامی و سه دوره مجلس خبرگان با رای مردم) که به‌رغم انتقادات زیاد، باز هم اقدام به ثبت‌نام برای کاندیداتوری کرده بود و این سوال بزرگ همچنان باقی است که دایره نظام تا کجا تنگ خواهدشد؟ آیا تا آنجا که مرکز نیز به بیرون افتد؟! آیا تصمیم‌گیران کنونی، به تبعات روانی ناشی از نابودی کورسوی امید برای اثربخشی صندوق‌ها اندیشیده‌اند؟!! 🔺اظهارات ربیعی دو بخش مهم و البته مجزا دارد که باید بصورت جداگانه مورد بررسی و تشریح قرار گیرند: بخش اول: ربیعی در یادداشت خود اگرچه به بهانه رد صلاحیت روحانی اما به حقیقتی بزرگ پیرامون "تحریم انتخابات" اشاره می‌کند. آنجا که از "تئوری صندوق در برابر چالش‌های خیابانی" حرف می‌زند. بله! جایی که صندوق نباشد البته "گزینه خیابان" و خشونت و اسلحه جایگزین می‌شود و این حقیقتی است که بانیان تحریم انتخابات (خاصّه سعید حجاریان) در پی کتمان آن هستند. مشرق طی ۴ سال گذشته بارها این هشدار را داد که در پیامد تزهایی مثل مشارکت مشروط (همان تحریم انتخابات) هیچ گزینه‌ای به جز خیابان وجود ندارد و بانیان این حرکت باید بعنوان "فرماندهان جنگ خیابانی" مورد برخورد امنیتی قرار بگیرند. تحلیلی که البته حجاریان و امثال او با تمام قوا برای انکارش تقلا کردند و می‌کنند. لکن همانطور که می‌بینیم کسانی مثل ربیعی که سابقه امنیتی هم دارند اما اذعان می‌کنند که دوگانه "صندوق رأی و خیابان" هیچ ضلع سومی ندارد. همچنان‌که پیش از این کسان دیگری مثل علوی‌تبار، کرباسچی و... هم صراحتا به همین معنا اشاره کرده بودند اما حجاریان و سایر فرماندهان جنگ خیابانی اصرار دارند که اینچنین نیست! افشای این حقیقت بزرگ تکلیفی صد چندان را بر ذمه مسئولان امنیتی کشور می‌گذرد که با "مخالفان انتخابات" چگونه باید مواجه شوند. بخش دوم: اعتراض به رفتارهای مختلف سیاسی در یک نظام معقول امری پذیرفته شده است. لکن نه آن اعتراضی که سمت ناامیدی و عدول از انتخابات و صندوق رأی را نشان بدهد! ما همچنین این حقیقت مهم را به آقای ربیعی و معقبین ایشان که معترض رد صلاحیت روحانی هستند گوشزد می‌کنیم که ولو همان کورسوی امیدواری که ربیعی به آن اشاره دارد نیز نه تأیید یا ردّ صلاحیت یک رجل سیاسی بلکه خود "صندوق رأی" است. یعنی ربیعی مخیّر است بین اینکه همه امید مردم را به تأیید یا ردّ صلاحیت روحانی گره بزند و نتیجه یأس از انتخابات را بگیرد یا اینکه این امیدواری را ایجاد کند که می‌توان همچنان با حمایت از "نامزد نزدیک" و یا "انتخابات بعدی" به تغییر امیدوار بود. طبعا عقلانیت گزینه دوم را پیشنهاد می‌کند و اقتضائات فتنه‌گری گزینه اول را! 🔺گفتنیست اصلاح‌طلبان در جریان انتخابات سال ۹۲ نیز عملا هیچ نامزد رسمی حائز صلاحیتی در رقابت‌های ریاست‌جمهوری نداشتند اما با گزینه عقلانی "حمایت از نامزد نزدیک" به عرصه انتخابات آمدند و اتفاقا پیروز هم شدند. 🔺اینکه جماعت چپ‌های تحریمی امروز قصد تکرار آن عقلانیت را ندارند، به دلیل جرأت‌یابی آنان برای انجام پروژه تحریم انتخابات و معارضه رودررو با مردم و نظام اسلامی در عرصه خیابان‌هاست... #وبلاگ_مشرق @mashreghnews_channel