قرآن ترجمه المیزان سوره 9 سوره مبارکه التوبة صفحه 193 إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ ۖ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّهُ ۚ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ (37) جز اين نيست که تأخير انداختن ماه حرام باعث زيادى کفر است که کافران به وسيله آن گمراه مى شوند. آنان ماه حرام را يکسال حلال مى کنند و يکسال حرام مى کنند تا آن را با شماره ماههايى که خدا حرام کرده است موافق سازند و در نتيجه آنچه را خدا حرام کرده است حلال گردانند. بدىِ اعمالشان براى آنان زينت داده شده است. و خدا گروه کافران را هدايت نمى کند. (37) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انْفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ ۚ أَرَضِيتُمْ بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ ۚ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ (38) اى کسانى که ايمان آورده ايد! چيست شما را که وقتى به شما گفته مى شود: در راه خدا [براى جهاد ]کوچ کنيد به زمين سنگينى مى کنيد؟ آيا به جاى آخرت به زندگى دنيا راضى شده ايد پس [بدانيد که ]متاع زندگى دنيا در مقايسه با آخرت جز چيزى اندک نيست. (38) إِلَّا تَنْفِرُوا يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَيَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّوهُ شَيْئًا ۗ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (39) اگر کوچ نکنيد [خدا ]شما را به عذابى دردآور (پايمال دشمن شدن) معذّب خواهد ساخت و گروهى غير شما را به جاى شما خواهد گماشت، و هيچ زيانى به او نخواهيد رسانيد. و خدا بر هر چيزى تواناست. (39) إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا ۖ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَىٰ ۗ وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (40) اگر پيامبر را يارى نکنيد [بى ياور نمى ماند، ]همانا خدا او را هنگامى که کافران [از مکّه ]بيرونش کردند يارى نمود، در حاليکه يکى از دو تن بود [و ياور ديگرى نداشت ]وقتى که آن دو تن در آن غار بودند، آنگاه که به همراه خود مى گفت: غمگين مباش، بى شک خدا با ماست. پس خدا سکينه [و آرامش ]خود را بر او نازل ساخت، و با لشکريانى که آنها را نمى ديديد تأييدش کرد، و کلمه کافران را پست ترين کلمه ها قرار دارد; و کلمه خداست که برترين کلمه است. و خدا عزّتمند و حکيم است. (40) 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd