✍#تفسیر سوره مرسلات(۱) 📖سیمای سوره مرسلات این سوره پنجاه آیه دارد و در مکّه نازل شده است. نام سوره برگرفته از آیه اول است که با«مرسلات»آغاز شده است و مراد از آن، فرشتگانی هستند که از سوی خداوند برای انجام امور مختلف،فرستاده می شوند. به نام خداوند بخشنده مهربان وَ الْمُرْسَلاتِ عُرْفاً«1» فَالْعاصِفاتِ عَصْفاً«2» وَ النّاشِراتِ نَشْراً«3» فَالْفارِقاتِ فَرْقاً«4» فَالْمُلْقِیاتِ ذِکْراً«5» عُذْراً أَوْ نُذْراً«6» إِنَّما تُوعَدُونَ لَواقِعٌ«7» به فرستاده های پی در پی سوگند.پس به طوفان های سهمگین(سوگند). به نشردهندگانی(که حق را به نیکویی)نشر می دهند سوگند.پس آنان که به طور کامل(بین حق و باطل)فرق می گذارند.پس به القا کنندگان ذکر(و وحی به پیامبران). برای(رفع)عذر یا هشدار و انذار.همانا آنچه وعده داده می شوید،واقع شدنی است. نکته ها: * کلمه«عرف»به معنای پی در پی است و به یال اسب که موهای ردیف دارد،عُرْف گویند. این واژه به معنای نیک و پسندیده نیز آمده و کلمه ی«معروف»از آن است. * برای اموری که در پنج آیه اول این سوره به آنها سوگند یاد شده،یعنی «الْمُرْسَلاتِ ، فَالْعاصِفاتِ ، اَلنّاشِراتِ ، فَالْفارِقاتِ و فَالْمُلْقِیاتِ» ،سه تفسیر بیان شده است: الف:برخی از مفسران عقیده دارند مراد از آنها انواع بادها و طوفان ها است؛ ب:برخی عقیده دارند که مراد از آنها انواع فرشتگان است؛ ج:برخی عقیده دارند که آیات اول و دوم مربوط به باد و طوفان و آیات سوم تا پنجم مربوط به فرشتگان است و این تفکیک به خاطر نوع حرف عطف است،زیرا حرف«واو»در اول آیه نشانه جدایی و حرف«فاء»در اول آیه نشانه اتصال است. * «العاصفات»جمع«عاصف»به معنای باد شکننده و سخت است،چنانکه در آیه 12 سوره یونس می خوانیم: «رِیحٌ عاصِفٌ» و کلمه«عصف»به معنای تندباد است،مانند: «کَعَصْفٍ مَأْکُولٍ»، «وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ» * اگر مراد از«عاصفات»را فرشتگان بدانیم،معنای آیه چنین است که فرشتگان،فرمان الهی را با شدّت و سرعت انجام می دهند.نظیر آیاتی که می فرماید: «یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ» و یا «هُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ * در کنار هم آمدن سوگند به بادها و فرشتگان،شاید به خاطر شباهت میان باد و فرشته باشد،از این نظر که هر دو لطیف و سریع اند و در آفرینش و تدبیر امور نقش دارند. * کلمه«ملقیات»به صورت جمع آمده است،شاید به خاطر آن که گاهی فرشتگان دیگری همراه فرشته وحی یعنی جبرئیل نازل می شوند و شاید به خاطر آن باشد که گاهی فرشته و گاهی افراد و امور دیگر وسیله تذکر انسان شده و مسایلی را به انسان القا می کنند. * خداوند متعال باید حجّت را بر مردم تمام کند و جلوی بهانه ها و عذرتراشی ها را بگیرد. «عُذْراً» .در آیه 134 سوره طه نیز می خوانیم:اگر قبل از آمدن انبیا مردم را هلاک کنیم، عذر خواهند آورد و می گویند:چراپیش از این پیامبری نفرستاد تا ما از او پیروی کنیم و گرفتار نشویم. * در صفات سه گانه ناشرات،فارقات و ملقیات یک سیر طبیعی وجود دارد.یعنی ابتدا باید فرشتگانی معارف را گسترش دهند: «النّاشِراتِ» ،سپس در سایه آن،حق و باطل و حلال وحرام از هم جدا شوند:«الفارقات»و به دنبال آن،ذکر القا شود. «فَالْمُلْقِیاتِ ذِکْراً»[20] 🆔یاوران قرآن http://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd