✍#تفسیر سوره قیامت(۵) نکته ها: * کلمه «بَرِقَ» آنگاه که به چشم نسبت داده می شود به معنای حالتی برخاسته از ترس و وحشت شدید است. * «وَزَرَ» به معنای پناهگاهی چون کوه و قلعه است و گشتن انسان به دنبال پناهگاه در قیامت،یا به خاطر شرم و حیا از خداوند است و یا به خاطر فرار از حساب و کتاب،یا دوزخ و یا رسوایی و شاید همه اینها باشد. * «معاذیر»جمع معذرت به معنای پیدا کردن چیزی است که آثار گناه را محو کند،خواه بجا و خواه عذر به جا باشد و یا بی جا. * معمولاً انسان برای توجیه کارهای خلاف خود عذرتراشی می کند که به نمونه هایی از آن در قرآن اشاره می کنیم: گاهی می گوید:غفلت کردیم: «إِنّا کُنّا عَنْ هذا غافِلِینَ. گاهی می گوید:بزرگان و سران قوم،ما را گمراه کردند: «هؤُلاءِ أَضَلُّونا» گاهی می گوید:شیطان ما را گمراه کرد،امّا شیطان پاسخ می دهد:مرا ملامت نکنید زیرا خودتان مقصّر هستید: «فَلا تَلُومُونِی وَ لُومُوا أَنْفُسَکُمْ» * امام باقر علیه السلام در توضیح آیه «بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ» فرمود:فما سن من سنه لیستن بها من بعده فان کان شرا کان علیه مثل وزرهم...و ان کان خیرا کان له مثل اجورهم[17]هر کس راه و روش بد یا خوبی را پایه گذاری کند،پس از او هر کس به آن عمل کند،اگر بد باشد کیفری مثل کیفر گناهکار و اگر خوب باشد،پاداشی همانند عمل کننده آن نیز به او داده می شود. پیام ها: 1- نظام موجود جهان،در قیامت از هم فرو می پاشد. «وَ جُمِعَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ» 2- وحشت ناشی از وقوع قیامت،هم وجود انسان را فرامی گیرد: چشم: «بَرِقَ الْبَصَرُ» دیدگان را برق می گیرد. دل:«قلوبهم واجفه»دل ها را لرزه فرامی گیرد. عقل: «تَرَی النّاسَ سُکاری» مردم را مست می بینی. 3- در قیامت،خلافکاری ها به مجرمان تفهیم می شود. «یُنَبَّؤُا الْإِنْسانُ یَوْمَئِذٍ بِما قَدَّمَ وَ أَخَّرَ» 4- انسان علاوه بر اعمالی که خود انجام داده،مسئولیّت اعمالی را که دیگران، پس از او و به پیروی از او انجام می دهند،به عهده دارد. «قَدَّمَ وَ أَخَّرَ» 5-وجدان انسان بهترین شاهد علیه او در دادگاه قیامت است. «بَلِ الْإِنْسانُ عَلی نَفْسِهِ بَصِیرَهٌ» 6- انسان،خودش هم به عذرهایی که می آورد ایمان ندارد. «وَ لَوْ أَلْقی مَعاذِیرَهُ» لا تُحَرِّکْ بِهِ لِسانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ«16» إِنَّ عَلَیْنا جَمْعَهُ وَ قُرْآنَهُ«17» فَإِذا قَرَأْناهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ«18» ثُمَّ إِنَّ عَلَیْنا بَیانَهُ. (ای پیامبر! به هنگام نزول وحی،)زبان خود را به حرکت در نیاور تا نسبت به تلاوت آن شتاب کنی.همانا گردآوردن و خواندن آن(بر تو)بر عهده ماست.پس چون آن را خواندیم،قرائت آن را دنبال کن.آنگاه بیان(حقایق و اسرار و توضیح)آن بر عهده ماست. 📚تفسیر نور آقای قرائتی 🔰یاوران قرآن http://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd