و خدایی که در این نزدیکی‌ست لای این شب بوها، پای آن کاجِ بلند روی آگاهیِ آب، روی قانونِ گیاه خدایی که نزدیک است. از رگ گردن نزدیک‌تر. خدایی که با چشم سر نمی‌توان دید؛ حضور و وجود او با چشم دل، با ادراك، با احساس هویداست. با چشم سر، آیات او پیداست. همین شب‌بو، همان کاج، آب زلال و لطافت گیاه. او، ابر و باد و مه و خورشید و فلك را در کار می‌گیرد تا نانی، آبی، پناهی، راهی، چراغی، درمانی برای آنچه به او حیات داده فراهم کند. الهی ما را از غفلت رهایی بخش. یا من هو في قربه لطیف..‌ « برداشتی از فراز سی و پنجم جوشن کبیر. » @yavaranegomnam_315