✨امام صادق (علیه السلام)- هنگامی‌که خداوند مؤمن را از قبر بر می‌انگیزد، همراه او تمثالی که پیشاپیش او به راه می‌افتد از قبر خارج می‌شود، و چون آن شخص مؤمن با یکی از دشواری‌های ترسناک روز قیامت روبرو شود، آن تمثال به او می‌گوید: «اندوهگین و پریشان مباش! و تو را به شادی و بزرگداشت خداوندی بشارت باد»! و پیوسته چنین باشد تا آنکه در پیشگاه خداوند بایستد، آنگاه خداوند به آسانی به حساب او رسیدگی می‌کند. و فرمان می‌دهد که او را به‌سوی بهشت ببرند، درحالی‌که آن تمثال در پیش روی مؤمن قرار دارد، و مؤمن به او می‌گوید: «رحمت حق بر تو باد! تو چه خوب همدمی بودی که با من از قبر [تا به اینجا] همراه شدی و همواره مرا به شادی و کرامت بشارت دادی، به آنچه که مژده می‌دادی، دست یافتم، اکنون [به من بگو که] تو کیستی»؟ و تمثال در جواب مؤمن می‌گوید: «من همان شادمانی و سروری هستم که تو [در دنیا] به برادر دینی خود ارزانی داشتی، خداوند مرا از آن شادمانی و سرور آفرید تا تو را شادمان کنم». 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۴۹۲، الکافی، ج۲، ص۱۹۰/ نورالثقلین @yazahramadad135