از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که: وقتی حضرت آدم (علیه السلام) بر اثر ترک اولی، از بهشت رانده شد، به سرزمین مکه آمد و به انجام مراسم حج در منا و عرفات و مشعر و مکه پرداخت و پس از طواف کعبه به ملتزم (قسمتی از دیوار و پایین دیوار کعبه را که در یک سوی آن حجرالاسود و در سوی دیگرش درب کعبه قرار دارد، «ملتزم» می‌نامند که گنهکاران صورت یا سینه خود را به آن می‌چسبانند و ملازم آنجا می‌شوند و دعا می‌کنند) رفت، جبرئیل بر او نازل شد و به او گفت: به گناهان خود در این مکان اقرار کن، آدم در آنجا ایستاد و عرض کرد: «پروردگارا! برای هر عمل کننده‌ای پاداشی است. من هم عمل کردم (و توبه نمودم و اطاعت از فرمانت کردم) پاداشم چیست؟ خداوند به او وحی کرد: ای آدم هر کس از ذریه و فرزندان تو به این مکان بیایند و اقرار به گناه خود کنند، گناهانشان را می‌آمرزم