🌨﷽🌨 💚 قلب من خانه خدا-۲۸💚 📢 از ظلمات نترسیم، که هدایت خدا، در متن گمراهی جلوه‌ها دارد. در واقع این "من" و "تو" هستیم که با درک موقعیت و جایگاه خویش در جهان هستی و عالم بشریت، باید برای خود و دیگران چراغ روشن و زبان هدایت و طلایه‌دار حرکت در مسیر رشد به سمت نور و تعالی باشیم. دلیل اینکه واژگان "من" و "تو" در اینجا به‌کار بردم این است که "ما" در سرزمینی هستیم و زندگی می‌کنیم که به‌ خاطر اسلام؛ اسلامی که شروع انفجار و طلوع نور بوده است را می‌خواهند گرفتار و یا محدودش کنند. غافل از این نکته که آن‌چه چراغ‌ها را مطرح می‌سازد، خود تاریکی است. در بطن تاریکی، چراغ‌ها بارور می‌شوند. و همین بشارت برای ما بس، که از ظلمات نترسیم، که هدایت خدا، در متن گمراهی جلوه‌ها دارد. «...َ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي‏ ضَلالٍ مُبين‏»( آل عمران/۱۶۴) «... هرچند از پیش گمراهی آنان آشکار بود» در این بشارت، سرّبزرگی است که می‌تواند غربت و تنهایی هر یک از ما را به اذن الله به اُنس و تولید بیشتر منتهی سازد تا پس از تولد عقیم نمانیم. هر کدام از ما از مادری متولّد شده که پس از رسیدن به بلوغ عقلی و شرعی باید از مَنیّت خود بیرون بیاییم، از نفس، از غزیزه‌ها، از عادت‌ها، از حرف‌ها و هواها و ... بیرون آمده و دوباره متولد شویم؛ که حضرت عیسی(ع) می‌فرمود: «لا یُلِجَ فِی المَلَکوت مَن لا یُولَد مَرَّتین» «کسی که دو بار متولد نشود، به ملکوت خدا راهی ندارد.» بنابراین اگر می‌خواهیم به ملکوت خدا راه پیدا کنیم راهی نداریم جز این‌که پس از تولد دوباره (رسیدن به بلوغ عقلی و شرعی و خارج شدن از پوسته بشری خود ) ، در مسیر رشد حرکت کنیم، تولید کنیم و زاد و ولد داشته(مولِّد و مُروِّج خوبی‌ها باشیم نه محتکر آن‌ها) تا تنها نمانیم و در تنهایی هم مأنوس باشیم. با درک تنهایی باید بارور شد و زایید؛ و در متن تاریکی، باید ایستاد و نور پاشید؛ که آن درک، زاینده است؛ و این تاریکی، خواستار نور. (م.ص) 🤲🌷 آفاق۳۳- 💚قلب من خانۀ خدا💚 https://eitaa.com/joinchat/363331785Cb9ddbd0d1a ╭═━⊰🍃🌺🍃⊱━═╮       ╰═━⊰🍃🌺🍃⊱━═╯ ما را به دوستان خود معرفی کنید.‌ 💎🕊💎💫