پیامهای مختلفی در گروهها یا به صورت شخصی در خصوص انتقادم به استاد رحیم‌پور‌ازغدی دریافت کردم که تعدادی رو آوردم توهینهایی که دریافت کردم رو فیلتر کردم در ابتدای متن هم عرض کردم که این پیام بنده قدم گذاشتن در میدان مین هست اما واقعیتی هست که باید در انتقاداتمون بهش توجه کنیم و اما جواب این عزیزان: حضرت آقا می فرمایند: خدمات دولتی‌ها و قضائی‌ها و مجلسی‌ها را در طول این زمان هرچه بوده، باید انسان سپاسگزاری کند، شکرگزاری کند؛ غالب هم خدمتگزاران هستند. صدمات را هم بایستی انتقاد کرد، نقد کرد؛ منتها نقد منصفانه و نقد مسئولانه، نه نقد همراه با فحاشی و تهمت. خوبه به حضرت آقا برسونید که این فرمایششون رو قید بزنن مثلا به امور زیر مقید کنن اگر خوب میشناختی میتونی فحش بدی اگه محترمانه نقد کردی و جواب نگرفتی میتونی فحش بدی اگه سابقه فحش دادن به دولت غیر همسو رو داشتی میتونی دولت همسو رو هم فحش بدی اگه انتقادت وارد بود میتونی فحش بدی اگه فحش به دولت غیر همسو رو شنیدی و چیزی نگفتی میتونی فحش بدی دوستان بزرگوار چرا از کار اشتباه دفاع میکنید؟ استاد به گردن همه ما حق دارن و باید احترامشون حفظ بشه اما انتقاد محترمانه به ایشون رو چرا روا نمیدونید؟ دوستان دارن جوری دفاع میکنن که نتیجش این میشه که فرمایش حضرت آقا باید مقید بشه و در کلیتش اشتباهه اما حاضر نیستن اشتباه بودن این توهین‌های استاد رو قبول کنن انتقاد وقتی با توهین درآمیخته بشه، جهت انتقاد رو به طرف ما میچرخونه و حواشی رو زیاد می‌کنه طوری که دیگه کسی به اصل انتقاد توجه نمیکنه یا علی @yousofnaseri