🟡 شبهه با اذانی که باهاش آدم اعدام کنند، نماز خواندن خطاست!! 🟢 پاسخ ✍️ حجت‌الاسلام دکتر (دکترای حقوق جزاء) 🔻 اولاً هیچگاه با اذان، کسی را اعدام نکردند، یعنی اعدام کردن آدابی مانند اذان گفتن یا چیز دیگری شبیه آن ندارد. اتفاقاً در قانون ایران (و بسیاری از کشورهای جهان)، هنگام طلوع آفتاب برای زمان اعدام تعیین شده است. بنابراین حتی هنگام اذان نیز برای اجرای این حکم در نظر گرفته نشده است. این دروغ و امثال آن، از طرفی احکام جزایی اسلام را زیر سوال می برد، و از طرف دیگر با ایجاد حس تنفر به اذان و نماز، جوانان به ترک نماز و ترک بندگی خدای سبحان تشویق می‌کند و به زعم شبهه پرداز، با یک تیر و دو نشان می‌زند! 🔻 ثانیاً مخالفین اعدام (ندانسته و بعضاً آگاهانه) از بزرگترین مروجان و طرفداران اعدام و خشونت هستند. زیرا یک مجرم بالقوه، برای عملی کردن تصمیم مجرمانه خود، مانند یک تاجر محاسبه سود و زیان می کند؛ یعنی فکر می کند که ارتکاب فلان جرم، چه اندازه برای او سود ( مادی یا غیر مادی؛ مادی مانند پول، غیر مادی مانند برتری طلبی و...) و چه اندازه زیان دارد. اگر در محاسبات خود میزان سود را بالا ببیند و خطرات آن ضعیف باشد، انگیزه او تبدیل به تصمیم می شود. مثلاً وقتی یک دزد برای حمله‌ی مسلحانه به مغازه‌ی طلافروشی، موفقیت خود را معادل با چند میلیارد ثروت ببیند و خطر شکست احتمالی خود را نهایتاً چند سال زندانی ببیند، به احتمال زیاد، این میزان ضرر احتمالی (ریسک) را در آرزوی آن ثروت زیاد بپذیرد و به ارتکاب جرم ولو اینکه منجر به قتل شود، مبادرت کند. 👈حکایت آن کسی است با یک سطل ماست می‌خواست یک دریا دوغ درست کند!! وقتی به او گفتند: امکان ندارد، گفت: «میدونم نمیشه، اما اگه بشه، چی میشه؟!!!!» شاید اقدام او احمقانه به حساب بیاید اما پشت این تصمیم یک محاسبه ساده است: پذیرش ضرر اندک (یک سطل ماست) در آرزوی رسیدن به ثروت هنگفت (یک دریا دوغ)، 🔻مجرمین هم معمولاً همینگونه محاسبه می کنند، بنابراین اگر مجازات قاطعی در محاسبات او وجود داشته باشد، می تواند تا حد زیادی از شکل‌گیری انگیزه‌ی مجرمانه و خشونت‌های ضمن آن پیشگیری می‌کند. به همین جهت است که قرآن می‌فرماید: «ولکم فی القصاص حیاة» زیرا مجازات قصاص یا اعدام نه تنها باعث حفظ خون افراد بی گناه (مثلاً صاحب طلا فروشی در مثال فوق) می شود، بلکه افراد زیادی هم که سودای رسیدن به ثروت یک شبه دارند نیز با در نظر گرفتن این مجازات سنگین از اقدام خشونت باری که علاوه بر جان دیگران، جان خودشان را هم به خطر می اندازد، خود داری می کنند. ❌ با این توضیح معلوم می شود، کوته مغزانی که در فضای مجازی شعارهایی مانند «نه به اعدام» سر می دهند، در حال تحریک مجرمان بالقوه و کاهش خطرات احتمالی ارتکاب جرم در محاسبات آنها هستند و باید در حقیقت آنها را شریک جرم دانست. 🔻 نکته‌ی آخر اینکه گرفتن جان یک انسان، اگرچه عواطف انسانی را جریحه دارد می کند، لکن در اداره جامعه باید عاقلانه (ملاحظه مصلحت عمومی جامعه) قانونگذاری کرد. عادلانه ترین و عاقلانه ترین قانون هم، همان است که خالق انسان وضع کرده است. بنابراین اگر گرفتن جان کسی طبق دستور خالق و حیات دهنده‌ی انسان باشد، هیچ اشکالی ندارد. یعنی همان خدایی که گاهی به واسطه یک میکروب یا یک غده‌ی سرطانی جان کسی را می گیرد، گاهی هم (برای تامین مصالح جامعه انسانی) به شکل اعلام یک قانون، حیاتی را که به انسان داده، پس می گیرد. 👈 توضیح اینکه اراده خدا دو نوع است: اراده تکوینی و اراده تشریعی در نوع اول خدای سبحان هرچه را بخواهد، می آفریند و موجود می کند و اراده انسان یا موجود دیگری در آن دخالت ندارد. به تعبیر قرآن، «وقتی خدا چیزی را اراده کند، می گوید: بشو، می شود؛ کن فیکون» اما در نوع دوم (به دلایلی همچون اختیار و امتحان انسان) اراده خود را به صورت یک قانون (توسط پیامبر) به انسان اعلام می کند و این انسان است که باید با اطاعت از خدای سبحان آن را محقق کند. 🔹پی نوشت دوستی در پاسخ به استدلال فوق گفته بود: «خدا خود جان میدهد و خود می‌ستاند، انسان میتواند بجای اعدام دوبار حبس ابد بدهد، نه اینکه اعدام کند» به او گفتم: «طبق این منطق پس باید بگوییم: خدا خود آزادی می دهد و خود آزادی را می گیرد، پس نباید با حبس آزادی کسی را گرفت!!» اما در حقیقت اینگونه سخن گفتن منطق خوارج است که می گفتند: «ان الحکم الا لله» بله حکم از آن خدا است، اما حکم خدا در کتاب خدا بیان شده و افراد شایسته ای (که در همان قرآن و روایات تبیین شده که چه کسانی هستند) آن را اجرا می کنند. 📌 🎙️ @zaghsiah