#امام_زمانم زمستانِ غیبت در زمستانِ غیبتت رویا می‌بافم؛ رویایی نه‌چندان دور، رویایی از جنس نور، رویایِ جهانِ پس از ظهور... رویایی به گرمی حضورت و به دلچسبی نگاهت. رویایی به زیبایی روی ماهت... دانه‌هایش را با عشق، امید و دلتنگی سر می‌اندازم و این‌گونه آغاز می‌کنم: غصّه به زیر، شادی به رو، درد به زیر، درمان به رو، ظلمت به زیر، روشنایی به رو، جنگ به زیر، صلح به رو... و تکرار می‌کنم این رَج را تا آن روز که خودت بیایی و تحقق ببخشی این رویای صادقهٔ قریب‌الوقوع را: غصه به زیر، شادی به رو 🌴💎🌹💎🌴