‍ بسم الله الرحمن الرحیم 7 2 [8] يَخْرُجُ اِلي بَساطينِ اَصْحابِهِ. گاهي به باغ و بستان اصحاب خود تشريف مي‏برد. احياء العلوم، ج 2، ص 354. [9] بَسَّاماً مِنْ غَيْرِ ضِحْکٍ،مَحْزُوناً مِنْ غَيْرِ عَبْسٍ، مُتَواضِعاً مِنْ غَيْرِ مَذَلَّةٍ، جَوادًا مِنْ غَيْرِ سَرَفٍ، رَقيقَ الْقَلْبِ، رحيماً بِکُلِّ مُسْلِمٍ وَ لَمْ يَتَجَشَّأْ مِنْ شَبَعٍ قَطُّ وَلَمْ يَمُدَّيَدَهُ اِلي طَمَعٍ قَطُّ. بدون اينکه بخندد، هميشه تبسم بر لب داشت و بدون اينکه چهره‏اش درهم کشيده باشد، اندوهگين به‏ نظر مي ‏رسيد. بدون اينکه از خود ذلتي نشان دهد، همواره متواضع بود. بدون اينکه اسراف بورزد، سخاوتمند بود. دل نازک و به همه مسلمانان مهربان بود. هرگز از روي پر خوري باد گلو نزد و هرگز دست طمع به ‏سوي چيزي دراز نفرمود. ارشادالقلوب، باب 32، ص 155 . [10] لا يَذُمُّ ذَواقاً وَ لا يَمْدَحُهُ. هيچ خوراکي را تعريف يا مذمت نمي‏کرد. مکارم الاخلاق، ج 1، ص 22. [11] کانَ النَّبِيُّ اِذا سُئِلَ شَيْئاً فَاِذا اَرادَ اَنْ يَفْعَلَهُ قالَ: نَعَمْ وَاِذا اَرادَ اَنْ لا يَفْعَلَ سَکَتَ وَکانَ لا يَقُولُ لِشَي‏ءٍ لا . علي‏عليه السلام فرمود: «وقتي از رسول خداصلي الله عليه وآله چيزي مي‏خواستند، اگر اراده‏اش بر انجام آن کار تعلق مي‏گرفت مي‏فرمود: «آري» و اگر نمي‏خواست آن را انجام بدهد، سکوت مي‏کرد و هرگز کلمه «نه» را برزبان جاري نمي‏ساخت. بحار ، ج 93 ، ص 372 . [12] کانَ رَسُولُ اللَّهِ‏صلي الله عليه وآله اِذا حَزَنَهُ اَمْرٌ فَزَعَ اِلَي الصَّلوةِ. رسول خداصلي الله عليه وآله چون از امري ناراحت و محزون مي‏گشت، به نماز خواندن و عبادت حق، پناهنده مي‏شد. مجمع البيان، ج 5، ص 347. [13] کانَ رَسُولُ اللَّهِ‏صلي الله عليه وآله اِذا کَذِبَ عِنْدَهُ الرَّجُلُ تَبَسَّمَ وَقالَ: اِنَّهُ لَيَقُولُ قَوْلاً. اگر کسي در حضور آن حضرت سخن دروغي مي‏گفت: آن جناب لبخندي مي‏زد و مي‏فرمود: «سخني است که وي مي‏گويد» ]ما در فارسي مي‏گوييم خالي بندي يا چاخان مي‏کند. جعفريات ، ص 169 . [14] وَکانَ رَسُولُ‏اللَّه‏صلي الله عليه وآله لايَنْظُرُ اِلي مايَسْتَحْسِنُ مِنَ‏الدُّنْيا. رسول‏خداصلي الله عليه وآله از متاع دنيا به‏آنچه که موجب دلبستگي وفريفته‏شدن مردم دنيا مي‏شد، نظر نمي‏افکند. مجمع‏البيان،ج6،ص345. [15] يَقْبَلُ مَعْذِرَةَ الْمُعتْذِرِ اِلَيْهِ وَکانَ اَکْثَرَ النَّاسِ تَبَسُّماً ما لَمْ يُنَزَّلْ عَلَيْهِ قُرْآنٌ وَلَمْ I4 تَجْرِ عِظَةٌ وَرَبُمَا ضَحِکَ مِنْ غَيْرِ قَهْقَهِة. پوزش عذرخواهان را مي‏پذيرفت. در غير اوقاتي که قرآن بر او نازل مي‏شد و يا موعظه مي‏کرد، از مردم تبسمش بيشتر بود و هرگاه که خنده مي‏کرد، بدون قهقهه بود. دعائم‏الاسلام،ج2،ص107؛مناقب،ج1،ص145. [16] ما شَتَمَ اَحَدًا بِشَتْمَةٍ وَلا لَعَنَ اِمْرَأَةً وَ لا خادِماً بِلَعْنَةٍ، وَ لا لامُوا اَحَداً اِلاَّ قالَ دَعُوهُ. هرگز به کسي فحش نداد و هيچ وقت زن يا خادمي را لعنت نکرد، هرگاه در حضور آن حضرت کسي ملامت مي‏شد، مي‏فرمود: «به او کاري نداشته باشيد. وَلا يَأْتيهِ اَحَدٌ حُرّاً اَوْ عَبْداً وَ اَمَةً اِلاَّ قامَ مَعَهُ فِي حاجَتِهِ، هرکس براي حاجتي نزدش مي‏آمد خواه آزاد و خواه غلام و يا کنيز، جهت رفع گرفتاري او اقدام مي‏کرد. لافَظٌّ وَلا غَليظٌ وَلا صَخَّابٌ فِي الْاَسْواقِ. وَلا يُجْزِي بِالسَّيِّئَةِ السَّيِّئَةَ وَلکِنْ يَغْفِرُ وَ يَصْفَحُ وَ يَبْدَءُ مَنْ لَقيهُ بِالسَّلامِ. خشن و درشت خو نبود و در بازار، صدايش را بلند نمي‏کرد. در مقابل بدي ديگران، بدي نمي‏کرد، بلکه گناه آنان را نديده مي‏گرفت و از آنان مي‏گذشت. مناقب، ج 1، ص 145 . ای دی برای سوالات مقتل @m_h_tabemanesh1 لینک مقتل ضامن اشک پاسخ به شبهات و سوالات مقتل امام حسین ع @zameneashk لینک گروه مقتل متضمن البکاء مخصوص پرسش از سوالات مقتل امام حسین ع https://t.me/joinchat/CQ5QIjy-YrCfVxk0vCn8Lg کانال ضامن اشک ایتا @zameneashk1