جامع الأحادیث https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/108737?utm_source=hadith_app&utm_medium=display&utm_content=share_translation ترجمه فروع کافی: ج ۲، ص۵۰ ۳ - ابو ولاّد گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند پرده‌اى از تاريكى در آن‌جايى كه متّصل به مشرق است آفريده و فرشته‌اى را بر آن گمارده است، پس هرگاه خورشيد پنهان شود، آن فرشته يك مشت از آن تاريكى را برمى‌گيرد و با آن به استقبال مغرب مى‌رود و درحالى‌كه از پيش شفق مى‌رود و شفق كم‌كم از مقابل او خارج مى‌شود و آن فرشته مى‌رود تا اين‌كه هنگام فرورفتن شفق به مغرب مى‌رسد و در تاريكى سير مى‌كند، سپس به سوى مشرق بازمى‌گردد، و چون فجر طلوع كرد، آن فرشته دو بال خود را پهن مى‌كند و تاريكى را از مشرق به سوى مغرب مى‌راند تا اين‌كه به هنگام طلوع خورشيد آن را به مغرب مى‌رساند.