واکاوی تاریخ سینمای پس از انقلاب - بخش نود و هشت
🔰 وقتی رانتخوار ضدانقلاب طلبکار هم میشود!/حکایت سینماتوگراف ۲
👤
#سعید_مستغاثی
🔸جعفر پناهی (مقلد دست چندم فیلمهای کیارستمی) که به دلیل همراهی و فعالیت در جهت فتنه 1388، به 6 سال زندان و 20 سال دوری از فعالیتهای هنری محکوم شده بود، پنجشنبه 26 مرداد 1396 و در مراسمی تحت عنوان جشن منتقدان، در حالی که به روی صحنه رفت تا دیپلم افتخار بهترین کارگردانی را به خاطر فیلم «ماجرای نیمروز» به محمد حسین مهدویان اعطا نماید، به گونهای خارج از نزاکت و عرف بینالمللی، این جایزه را به مهدویان نداد! و قصد ترک صحنه را داشت که با تلاش برخی از مجریان برنامه، دقایقی در کنار ایستاد تا مهدویان (که همچنان به وی احترام میگذاشت) از صحنه بیرون رفته و او دوباره برگردد و در برنامه اعطاء جایزه دیگری حضور داشته باشد! نکته جالب اینکه رسانهها و وب سایتهای زنجیرهای مانند رادیو زمانه، ضمن پروپاگاندا برای این خبر، اقدام پناهی را درخشش و دفاع وی از سینمای مستقل اعلام کردند!
🔸این در حالی است که اولا خود جعفر پناهی اساسا با پولها و رانتهای دولتی فیلمسازیاش را آغاز و دنبال کرد و نخستین فیلمهایش که تقلیدی محض از سینمای کیارستمی بودند را در شبکه دو سیما ساخت!
🔸او پس از آنکه فهمید کاسبی در جای دیگری پررونقتر است، دکانش را در سفارتخانهها و بالتبع جشنوارههای خارجی باز کرد و به اصطلاح به دیاثت فرهنگی و سیاسی روی آورد و این بار بودجهها را از دولتهای بیگانه و محافل وابسته به کشورهایی همچون ایتالیا و فرانسه دریافت نمود.
🔸سفارتخانههای خارجی در طول تاریخ معاصر ایران، همواره با مداخلات سیاسی و فرهنگی و اطلاعاتی، نقش مهمی را در نفوذ کشور متبوع خود در محل ماموریتشان، برعهده داشتند. چه در دوران جنگهای جهانی، چه در زمان اشغال ایران و چه در ایام مشروطیت.
✨ 🌺 ✨ بشری
🌺
@zanan_enghelaby