احاطه الهی بر آسمانها ما ورد فی القرآن العظیم: « اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الاْءَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الاْءَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ [۴] »، و « أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمًا [۵] »، یعنی او است موجدی که ایجاد نموده هفت آسمان را که اجرام سبعه فلکیه باشد. یا علویات سبعه سیاره، یعنی: قمر و عطارد و زهره، شمس و مریخ، مشتری و زحل، به واسطه اهمیت آنها بر مادون خود. « و من الأرض مثلهنّ » یعنی مثل علویات سبعه، هفت طبقه از ارض را به اعتبار اقالیم سبعه ایجاد نموده که هر یک گویا طبقه[ای] از ارض است. و بعد « یتنزّل الأرض بینهنّ »، یعنی نازل می‌نماید متدرّجاً امر را بین طبقات ارض و اقالیم سبعه برای هر نفسی، ما قدّر لها من خیر و شرّ، بلاء و ابتلاء، به مقتضای: « إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ ءٍ قَدْرًا [۶] »، از عمر و مال و ولد، و هر چیزی که برسد به هر فردی از افراد فی مدّة عمره. « لِتَعْلَمُوآا أَنَّ اللَّهَ عَلَی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ [۱] »، یعنی: به واسطه ملاحظه نمودن این واردات و اختلافات اوامر تکوینیه ما را نسبت به خودشان که گاهی در امن اند و گاهی در خوف، و گاهی در صحّت اند، و گاهی در سقم، و زمانی در سلوک و رفاهیت اند، و زمانی در رنج و تعب، تا عالم و عارف شوند که خدا بر هر شی ء قادر، یعنی حاکم و قاضی است. ---------- [۴]: ۱ - سوره مبارکه طلاق، آیه ۱۲. [۵]: ۲ - همان. [۶]: ۳ - همان، آیه ۳. [۱]: ۴ - همان، آیه ۱۲. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357