مرحوم سيّد رضى در آغاز اين سخن حکيمانه مى گويد: «همان جمله پرمايه قبل از امام(عليه السلام) به تعبير ديگرى بدين صورت نقل شده است: «قلب احمق در دهان اوست و زبان عاقل در درون قلبش قرار دارد»; (وَقَدْ رُوِىَ عَنْهُ(عليه السلام) هذا الْمَعْنى بِلَْفظ آخَر، وَهُوَ قَوْلِهِ: قَلْبُ الاَْحْمَقِ فِي فِيهِ، وَلِسَانُ الْعَاقِلِ فِي قَلْبِهِ). سپس مى افزايد: «و هر دو يک معنا را بازگو مى کنند»; (وَمَعْناهُما واحِدٌ.).