وفات برخی بزرگان جوهری (۳۹۲)، ابونصر فارابی (۳۳۹)، وزیر ابن عمید (۳۶۶)، صاحب ابن عباد (۳۸۵)، ابن سینا (۴۲۸)، سید مرتضی (۴۳۶)، سید رضی (۴۰۶)، ابوالعلاء معری (۴۴۹)، امام الحرمین (۴۷۷)، ابوحامد غزالی (۵۰۵)، ابوالفتوح احمد غزالی (۵۲۰)، جاراللّٰه زمخشری (۵۳۸)، محمد شهرستانی (۵۴۸)، سهروردی مقتول (۵۸۷)، فخر رازی (۶۰۶)، ابن فارض (۶۳۲)، محی الدین عربی (۶۳۸)، ابن حاجب (۶۴۶)، ابن بیطار (۶۴۶)، قاضی بیضاوی (۶۸۵)، محقق طوسی (۶۷۲)، علامه شیرازی (۷۱۰)، عبدالرزاق کاشی (۷۳۵)، جار بردی (۶۴۶)، محقق تفتازانی (۷۹۲)، علامه حلی (۷۲۶)، ابن میثم بحرانی (۶۷۹)، شاطبی (۵۹۰)، ابن جوزی (۵۹۷)، ابوالبقاء (۶۱۶)، جلال الدین قزوینی (۷۳۹)، نواوی (۶۷۶)، بدیع همدانی (۳۹۸)، آمدی (۶۳۱)، جعدی (۶۸۷). گویند روانست پیوسته از شهر هستی بملک عدم از پی هم قوافل سنایی زودبخش سبک ستان فلک است پیر با طبع کودکان فلک است در سخاوت به کودکان ماند بدهد زود و زود بستاند بحث ادبی انّ با دو معمولش (اسم و خبر) اگر بجای مصدر بکار رود، همزه آن مفتوح می‌شود و در غیر این صورت مکسور است. هر جا هر دو وجه جایز باشد، هر دو جایز است. در آغاز صله، کسر انَّ لازم است. البته دغدغه ای برای من پیش آمده است چون آنجا هم می‌شود مصدر به جای آن قرار گیرد. مثلاً وقتی می‌گویی جاء الذی انه قائم می‌گویی جاء الذی قیامه ثابت، از سوی دیگر برخی نحویین هر دو وجه را تجویز کرده اند. #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357