خدا و پیغمبر علی را امام المتقین خواندند ابن ابی الحدید در ص ۴۵۰ جلد دوم شرح نهج البلاغه و حافظ ابو نعیم اصفهانی در حلیة الاولیاء و میر سید علی همدانی در مودة القربی و محمّد بن یوسف گنجی شافعی در باب ۵۴ کفایت الطالب از انس بن مالک روایت می‌نمایند که گفت روزی رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بمن فرمودند یا انس آب وضو برای من بیاور پس برخاستم آب وضو آوردم پس از وضو گرفتن دو رکعت نماز بجای آورد آنگاه بمن فرمود یا انس اوّل من یدخل من هذا الباب هو امام المتّقین و سیّد المسلمین و یعسوب المؤمنین و خاتم الوصیین و قائد الغرّ المحجلین. اول کسی که از این در وارد می‌شود او امام اهل تقوی و سید و سرور مسلمانان و یعسوب مؤمنان (یعنی پادشاه ایشان همچنان که بزرگ و پادشاه زنبور عسل را یعسوب می گویند) و خاتم اوصیاء و کشانندۀ رو و دست و پا سفیدانست بسوی بهشت. أنس گوید من در دل گفتم خدایا این تازه وارد را مردی از انصار قرار بده ولی دعای خود را پنهان کردم ناگاه دیدم علی از درب در آمد پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود کیست عرض کردم علی بن أبی طالب است پس حضرت با حالتی شاد و خندان برخاست علی علیه السّلام را استقبال کرد و دست در گردن او نمود عرق رویش را پاک کرد علی علیه السّلام عرض کرد یا رسول اللّه امروز نسبت بمن کاری می‌کنی که پیشتر نمی کردی حضرت فرمودند چرا نکنم و حال آنکه تو از جانب من رسالت مرا بخلق خواهی رسانید و صدای مرا بایشان خواهی شنوانید و بیان خواهی کرد از برای ایشان آنچه را اختلاف کنند بعد از من. و نیز ابن ابی الحدید در جلد دوم شرح نهج و حافظ ابو نعیم در حلیه نقل می‌نمایند که روزی علی علیه السّلام وارد شد بر رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم حضرت فرمودند مرحبا بسیّد المسلمین و امام المتّقین آنگاه فرمودند چگونه است شکر تو بر این نعمت عرض کرد حمد می‌کنم خدا را بر آنچه بمن داده و از او می‌خواهم که توفیق شکر بمن عطا نماید و زیاد گرداند بر من آنچه را بمن انعام فرموده. و محمّد بن طلحه شافعی در آخر فصل چهارم از باب اول مطالب السئول همین حدیث را نقل می‌کند و بهمین دلیل امامت بر اهل تقوی اثبات می‌نماید برتری آن حضرت را بر اهل تقوی. و حاکم در ص ۱۳۸ جزء سیم مستدرک و بخاری و مسلم در صحیحین خود نقل می‌نمایند که رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود سه چیز دربارۀ علی علیه السّلام بمن وحی شده که انّه سیّد المسلمین و امام المتّقین و قائد الغرّ المحجّلین [۱] . و محمد بن یوسف گنجی شافعی در باب ۴۵ کفایت الطالب مسندا از عبد اللّه بن اسعد بن زراره نقل نموده که گفت رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فرمود شب معراج که مرا به آسمان بردند وارد قصری نمودند از لؤلؤ فرش او از طلای درخشنده بود فاوحی الیّ و امرنی فی علیّ بثلاث خصال بانّه سیّد المسلمین و امام المتّقین و قائد الغر المحجّلین [۱] . و امام احمد بن حنبل در مسند نقل می‌نماید که روزی رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم بعلی علیه السّلام خطاب نمود یا علیّ النظر علی وجهک عبادة انّک امام المتّقین و سیّد المؤمنین من احبّک فقد احبّنی و من احبّنی فقد احبّ اللّه و من ابغضک فقد ابغضنی و من ابغضنی فقد ابغض اللّه [۲] . بدیهی است مردم پست و بی فکر و متملق و گاهی اشخاص بی ملاحظه افرادی را در موقع مدح بلقبها یا صفات یا ستایشهای بیجا بخوانند مانند آنچه غالبا درباره سلاطین و امراء و وزراء و خلفاء گفته شده است و ارباب تواریخ هم ثبت و ضبط نموده اند. ولی از مثل رسول خدائی که مجسمه حق و حقیقت بوده هیچ گاه شایسته نبوده کسی را بخواند بلقب و صفتی که خالی از معنی باشد و البته آنچه بر لسان صاحب وحی جاری شود عین حقیقت بلکه بمصداق آیه شریفه وَ مٰا یَنْطِقُ عَنِ الْهَویٰ إِنْ هُوَ إِلاّٰ وَحْیٌ یُوحیٰ وحی مطلق است خاصه آنکه خود فرماید که پروردگار در شب معراج بمن وحی فرمود و امر نمود که علی را امام المتّقین بخوانم. ---------- [۱]: ۱) بدرستی که علی سید و آقای مسلمانان و پیشوای اهل تقوای و کشاننده رو و دست سفیدانست (بسوی بهشت). [۱]: ۱) وحی نمود بسوی من و امر نمود مرا در علی بسه خصلت که او سید و آقای مسلمانان و پیشوای اهل تقوی و کشاننده رو و دست و پا سفیدانست (بسوی بهشت). [۲]: ۲) یا علی نظر کردن بر روی تو عبادت است بدرستی که توئی امام و پیشوای اهل تقوی سید و آقای مؤمنان. کسی که ترا دوست بدارد مرا دوست داشته و کسی که مرا دوست بدارد خدا را دوست داشته و کسی که ترا دشمن بدارد مرا دشمن داشته و کسی که مرا دشمن بدارد خدا را دشمن داشته است.