.......: سرگرمي سرگرمي ماها متاسفانه سرگرمي‌هاي خيلي كمي داشتيم؛ اين طور سرگرمي‌ها آن وقت نبود، البته پارك بود، ولي كم و خيلي محدود، مثلاً در مشهد فقط يك پارك در داخل شهر بود و محيط هايش، محيط‌هاي خيلي بدي بود. ماها هم خانواده‌هايي بوديم كه پدر و مادرها مقيّد بودند، اصلا نمي توانستيم برويم. براي مثال من در دوره ي جواني، امكان اين كه بتوانند از اين مركز عمومي تفريحي استفاده كنند، وجود نداشت؛ بخاطر اين كه اين مراكز، مراكز خوبي نبود، غالباً مراكز آلوده اي بود. دستگاه‌هاي آن وقت هم مقداري سعي داشتند كه مراكز عمومي را آلوده ي به شهوات و فساد بكنند؛ اين كار تعمّداً و با برنامه ريزي انجام مي‌شد. آن وقت‌ها اين را حدس مي‌زديم، بعدها كه قراين و اطلاعات بيشتري پيدا كرديم، معلوم شد كه واقعاً همين طور بوده است؛ يعني با برنامه ريزي، محيط‌هاي عمومي را فاسد مي‌كردند! لذا ماها نمي توانستيم برويم. بنابراين تفريح‌هاي آن وقتِ ماها از اين قبيل نبود. تفريح من در محيط طلبگي خودم در دوران جواني، حضور در جمع طلبه‌ها بود. به مدرسه ي خودمان – مدرسه اي داشتيم، مدرسه ي نوّاب – مي‌رفتيم؛ جوّ طلبه‌ها براي ما جوّ شيريني بود. طلبه‌ها دور هم جمع مي‌شدند، صحبت و گفتگو و تبادل اطلاعات مي‌كردند و حرف مي‌زدند. محيط مدرسه براي خود طلبه‌ها مثل يك باشگاه محسوب مي‌شد؛ در وقت بي كاري آن جا دور هم جمع مي‌شدند. علاوه بر اين، در مشهد، مسجد گوهرشاد هم مجمع خيلي خوبي بود. آن جا هم افراد متديّن، طلّاب، روحانيون و علما مي‌آمدند، مي‌نشستند و با هم بحث علمي مي‌كردند؛ بعضي هم صحبت‌هاي دوستانه مي‌كردند. تفريح‌هاي ما اين‌ها بود. البته من از آن وقت، ورزش مي‌كردم؛ الان هم ورزش مي‌كنم. مت? سفانه مي‌بينم جوان‌هاي ما در ورزش، سستي مي‌كنند؛ كه اين خيلي خطاست. آن وقت ما كوه مي‌رفتيم، پياده روي‌هاي طولاني مي‌كرديم. من با دوستان خودم، چندبار از كوه‌هاي اطراف مشهد، همين طور كوه به كوه، روستا به روستا، چند شبانه روز حركت كرديم و راه رفتيم. از اين گونه ورزش‌ها داشتيم. البته اين‌ها تفريح‌هاي سرگرم كننده اي بود كه خارج از محيط شهر محسوب مي‌شد. حالا كه در تهران، اين دامنه ي زيباي البرز و ارتفاعات به اين قشنگي و خوب هست؛ من خودم هفته اي چندبار به اين ارتفاعات مي‌روم. متا سفانه مي‌بينم نسبت به جمعيت تهران، كساني كه به اين جا مي‌آيند و از اين محيط بسيار خوب. پاك استفاده مي‌كنند، خيلي كم است! تا سف مي‌خورم كه چرا اين جوان‌هاي ما از اين محيط طبيعي و زيبا استفاده نمي كنند! اگر آن وقت در مشهد ما يك چنين كوه‌هاي نزديكي وجود داشت- چون آن وقت در مشهد، كوه‌هاي به اين خوبي و به اين نزديكي وجود نداشتيم – ماها بيشتر هم استفاده مي‌كرديم. گفت و شنود رهبر معظم انقلاب با گروهي از نوجوانان و جوانان، ۱۴ بهمن ۱۳۷۶ https://eitaa.com/zandahlm1357