بندگی خدا در تفسیر آیه: وَ سَخَّرَ لَکُمْ مٰا فِی السَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً مِنْهُ إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیٰاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ. [۱] نیشابوری از ابویعقوب نهر جوری نقل کرده است که خدا عالم را مسخر انسان کرد تا چیزی او را مسخر ننماید و انسان فقط مسخر خدا باشد. پس این انسان اگر به زینت دنیا و خوشی آن دلبستگی بیابد، نعمت خدا را انکار کرده و فضل و نعمتهای خدا را غافل شده است؛ چرا که خدا او را آزاد از هر بندگی قرار داده و فقط بنده خود نموده ولی او از این بندگی بهره ای نمی برد. ---------- [۱]: ۱) - هر آنچه در آسمان‌ها و زمین است مسخر شما قرار دادیم و در آن نشانه‌هایی است برای مردم روشن فکر. جاثیه، ۱۳. کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357