.......: تدوين قرآن كريم توسط اميرالمؤمنين (عليه السّلام) با استقرار خلافت ابوبكر و خانه نشين شدن على (عليه السّلام)، آن حضرت به كار جمع آورى و تدوين قرآن پرداخت. از اميرالمؤمنين (عليه السّلام) نقل شده كه فرمود: سوگند خورده‌ام ردا بر دوش نيفكنم تا آنچه را ميان دو لوح (يعنى قرآن) است، جمع آورى كنم. اميرالمؤمنين (عليه السّلام) طبق وصيت پيغمبر اكرم (صلّى الله عليه وآله) پس از رحلت آن حضرت اقدام به تدوين قرآن كرد. غصب فدك فدك منطقه اى يهودى نشين ميان مدينه و خيبر بود. در سال هفتم هجرت پس از فتح خيبر و لطف پيغمبر به آن‌ها (به رغم شكستى كه خورده بودند)، اهالى فدك با پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) بر اين مبنا مصالحه كردند كه بر دين خود باقى باشند و بدون خون و خونريزى سيادت و سلطۀ اسلام را بپذيرند و در عوض نيمى از اراضى و محصول خود را به آن حضرت واگذار كنند. طبق آيۀ ششم سورۀ حشر، آنچه از اموال و املاك دشمن كه بدون رنج مسلمانان و جنگيدن آن‌ها به دست آيد، به خدا و پيغمبر تعلّق دارد؛ برخلاف غنايم جنگى كه پيغمبر فقط در خمس آن تصرّف دارد. بنابراين فدك از «انفال» به حساب مى آمد و از اين رو پيغمبر مالك آن بود. آن حضرت نيز فدك را پس از نزول آيۀ وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ به عنوان حق «ذى القربى» به حضرت زهرا (سلام الله عليها) بخشيد. پس از رحلت پيغمبر اكرم (صلّى الله عليه وآله)، ابوبكر تمام املاك خالصه و سهم خمس را در اختيار گرفت و كفالت آن‌ها را به ابوعبيدۀ جراح واگذار كرد، و وكيل و عامل حضرت زهرا (سلام الله عليها) را از فدك اخراج كرد و آن را متصرف شد. حضرت فاطمه (سلام الله عليها) به دادخواهى آمد و حق خود در فدك را مطالبه كرد. ابوبكر در پاسخ حديثى مجعول آورد كه پيغمبر فرموده است: «ما پيغمبران ارث باقى نمى گذاريم و آنچه از ما بماند، صدقه است». حضرت زهرا (سلام الله عليها) در سخنان مشهور خود در مسجد و در حالى كه ابوبكر بر منبر پيغمبر نشسته بود، از جمله فرمود: اى پسر ابى قحافه! آيا در كتاب خدا آمده است كه تو از پدرت ارث مى برى اما من از پدرم ارث نمى برم؟ آيا بر پدرم بهتان مى زنى؟ مگر قرآن نمى فرمايد: وَ وَرِثَ سُلَيْمانُ داوُدَ (سليمان از پدرش داود ارث برد)، و زكريا به خدا عرض مى كند فرزندى به من موهبت كن كه از من و اولاد يعقوب ارث ببرد. ابوبكر از فاطمۀ زهرا (سلام الله عليها) خواست براى اثبات ادعاى خود شاهد بياورد. آن حضرت، على (عليه السّلام) و امّ ايمن خدمتكار پيغمبر و به نقلى حسن و حسين (عليهماالسلام) را به عنوان شاهد آورد، اما ابوبكر و عمر شهود را كافى ندانسته و ادعاى دختر رسول خدا را رد كردند. [۱] ---------- [۱]: . نگاه كنيد به شرح نهج البلاغه، ج ۱۶، ص ۲۷۴ و تحقيق عالمانۀ آية الله شهيد سيد محمد باقر صدر در كتاب الفدك فى التاريخ و نيز نگاه كنيد به: سيرۀ علوى، ص ۳۴ و فروغ ولايت، ص ۱۹۶ به بعد، و على كيست؟ ص ۸۹ و زندگانى حضرت فاطمۀ زهرا (سلام الله عليها)، رسولى محلاتى، ص ۱۶۵ همه به نقل از منابع معتبر سنى. همچنين نگاه كنيد به بحث عميق و كارشناسى اين موضوع توسط علامه شرف الدين عاملى در كتاب اجتهاد در مقابل نص ترجمۀ استاد على دوانى، ص ۸۵. #تاریخ تشیع ✍️استاد محمد حسین رجبی https://eitaa.com/zandahlm1357